Jump to content



Χρεοκοπία Ελλάδος v2.0


astrolabos

Recommended Posts

Τώρα, αν εισαι 25 χωρίς πτυχίο ναι μπορείς να πας να δουλέψεις delivery με λίγα χρήματα, και ναι μπορείς να αλλάζεις σουβλατζίδικο και καφετέριες σαν τα πουκάμισα γιατί.. έτσι, απλά για να λες ότι μπορείς να το κάνεις, αλλά πόσο θα αντέξεις να το κάνεις αυτό? Μέχρι τα 30? μέχρι τα 40? μέχρι τα 50? Μετά τι? Και πως θα ζεις στα 40 σου με 700 ευρώ το μήνα, ή μηπως νομίζεις ότι θα πάρεις περισσότερα λόγω προϋπηρεσίας?

Με το πτυχίο σου, ναι θα φτυσεις αίμα, ναι θα ζοριστείς στην αρχή, αλλά μπορείς να έχεις περιθώριο εξέλιξης. Αν δεν έχεις τότε σορρυ, αλλά μάλλον έκανες πολύ λάθος επιλογές στο παρελθόν και όταν έμπαινες στην σχολή "Διοίκησης επιχειρήσεων" νόμιζες ότι στα 30 θα σου δώσουν να διοικήσεις μια επιχείρηση ή όταν έμπαινες στο τμήμα αρχαιολογίας νόμιζες ότι θα ήσουν ο επόμενος Άρθουρ Έβανς...

 

 

Εχεις απολυτο δικιο , μεχρι ποτε καποιος μπορει να κανει ντελιβερι η να φτιαχνει καφεδες ...αλλα ειναι το μονο που βρισκεις  , ολοκληρη η ελλαδα ειναι ζοσμενη με coffee island και σουβλακια.

 

Φυσικα με 700 δεν ζεις στα 40 , μη σου πω ουτε καν στα 30 που υποτιθεται αυτη ειναι και η ηλικια πανω κατω που αρχιζεις να κανεις δικη σου οικογενεια .  Ομως ποιος σου εγγυατε οτι καποια στιγμη απο τα 700 θα φτασεις στα εστω 1000 ?    Ποιος μου λεει οτι εγω (σαν μελλοντικος ηλεκτρολογος ) θα βαζω την υπογραφη μου και θα περνω στον λαιμο μου ανθρωπους σε περιπτωση ζημιας ...και δεν θα παιρνω 700 ...ακριβος οσα και ο καφετζης ? 

 

 

Ετσι για πλακα , μπες χρυση ευκαιρια και δες τι υπαρχει ..... 

Έγινε επεξεργασία από kpetros
Link to comment
Share on other sites

Δεν έχεις ασφάλιση από τη δουλειά σου; Ε, ας διάλεγες άλλη δουλειά. "ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"

Δε βρίσκεις δουλειά με το πτυχίο σου; Ε, ας σπούδαζες κάτι άλλο. "ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ"

 

Μπορεί να ξαφνιάσει ορισμένους, αλλά το νόημα του πτυχίου δεν είναι υποχρεωτικά η επαγγελματική αποκατάσταση στο αντικείμενο των σπουδών. Ειδικά στην Ελλάδα, σχεδόν όλες οι διαθέσιμες δουλειές είναι τόσο χαμηλής έντασης γνώσης που οποιοδήποτε πτυχίο αρκεί. Χώρια οι τεχνητοί πειρορισμοί που εισάγουμε με τα "επαγγελματικά δικαιώματα".

 

Αυτό δε σημαίνει ότι όποιος είναι λίγο πιο καλός ή λίγο πιο τυχερός μπορεί να κάθεται στην αναπαυτική καρέκλα εργασίας του και να γελά με όσους ψάχνουν δουλειά και δε βρίσκουν "επειδή έκαναν λάθος επιλογή". Ένα δομημένο κράτος οφείλει με την πολιτική του να εξασφαλίζει την ύπαρξη δουλειάς σε όσους το επιθυμούν ή κατ' ελάχιστο μια εναλλακτική για να διαβιούν με τα απολύτως απαραίτητα όσοι δεν τα καταφέρουν.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Εχεις απολυτο δικιο , μεχρι ποτε καποιος μπορει να κανει ντελιβερι η να φτιαχνει καφεδες ...αλλα ειναι το μονο που βρισκεις  , ολοκληρη η ελλαδα ειναι ζοσμενη με coffee island και σουβλακια.

 

Φυσικα με 700 δεν ζεις στα 40 , μη σου πω ουτε καν στα 30 που υποτιθεται αυτη ειναι και η ηλικια πανω κατω που αρχιζεις να κανεις δικη σου οικογενεια .  Ομως ποιος σου εγγυατε οτι καποια στιγμη απο τα 700 θα φτασεις στα εστω 1000 ?    Ποιος μου λεει οτι εγω (σαν μελλοντικος ηλεκτρολογος ) θα βαζω την υπογραφη μου και θα περνω στον λαιμο μου ανθρωπους σε περιπτωση ζημιας ...και δεν θα παιρνω 700 ...ακριβος οσα και ο καφετζης ? 

 

Κανείς δεν στο λέει και κανείς δεν στο εγγυάται, δυστυχώς, αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει 40φευγα% ανεργία σε αυτές τις ηλικίες. Έτσι λειτουργεί ο καπιταλισμός... Δεν υπάρχει σωστός συνδικαλισμός, δεν υπάρχει κάτι να προστατευσει τα δικαιώματα σου, έστω αυτά τα λίγα που υπάρχουν. 

 

Δεν έχεις ασφάλιση από τη δουλειά σου; Ε, ας διάλεγες άλλη δουλειά. "ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ"

Δε βρίσκεις δουλειά με το πτυχίο σου; Ε, ας σπούδαζες κάτι άλλο. "ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ"

 

Μπορεί να ξαφνιάσει ορισμένους, αλλά το νόημα του πτυχίου δεν είναι υποχρεωτικά η επαγγελματική αποκατάσταση στο αντικείμενο των σπουδών. Ειδικά στην Ελλάδα, σχεδόν όλες οι διαθέσιμες δουλειές είναι τόσο χαμηλής έντασης γνώσης που οποιοδήποτε πτυχίο αρκεί. Χώρια οι τεχνητοί πειρορισμοί που εισάγουμε με τα "επαγγελματικά δικαιώματα".

 

Αυτό δε σημαίνει ότι όποιος είναι λίγο πιο καλός ή λίγο πιο τυχερός μπορεί να κάθεται στην αναπαυτική καρέκλα εργασίας του και να γελά με όσους ψάχνουν δουλειά και δε βρίσκουν "επειδή έκαναν λάθος επιλογή". Ένα δομημένο κράτος οφείλει με την πολιτική του να εξασφαλίζει την ύπαρξη δουλειάς σε όσους το επιθυμούν ή κατ' ελάχιστο μια εναλλακτική για να διαβιούν με τα απολύτως απαραίτητα όσοι δεν τα καταφέρουν.

Αυτό κατάλαβες από αυτό που είπα? Δεν είναι θέμα Αριστερού η Δεξιού, είναι απλή λογική νομίζω να μην περιμένεις να βρεις δουλειά με ένα πτυχίο που δεν θα στο ζητήσει ποτέ κανείς στην Ελλάδα γιατί ποτέ δεν υπήρχε αγορά εργασίας στο αντικέιμενο και γιατί δεν υπάρχει γενικά αγορά εργασίας τώρα.

Πτυχίο είναι και αυτό που παίρνεις από το ΕΜΠ, πτυχίο όμως παίρνεις και από το Μεσσολόγγι. Αν περιμένεις να βρεις δουλειά πάνω στις ιχθυοκαλλιέργεις όμως, σορρυ, δεν θα τα καταφέρεις. Σαν Ηλεκτρολόγος Μηχανικός με κατευθυνση Πληροφορική όμως κάτι μπορεί να βρεις.

 

Συμφωνώ στα υπόλοιπα, ένα δομημένο κράτος πρέπει να το κάνει αυτό, αλλά πως θα σε ρωτήσω εγώ?

Με δημόσιες προσλήψεις ακα τερατώδες δημόσιο και βάλε τον Τζήμερο να ουρλιάζει, ή με "προώθηση της επιχειρηματικότητας" , με εργοδότες να μην δίνουν τίποτα περισσότερο από όσα δίνουν το κράτος άρα εργαζόμενοι με 450 ευρώ, άθλιες συνθήκες εργασίας, και 1000 τρόπους να παίξουν λαμογιές.. 

Και όταν τελοιώσει το εξάμηνο τι? Πάλι ανεργία για τους μεν, πάλι άλλοι εργαζόμενοι για τους δε..

Link to comment
Share on other sites

Δεν τη βγαζουν πριν. Τους συντηρουνε.

Με τα 500 καλυπτουν τα εξοδα τους αλλα δεν ειναι αυτονομοι, εκτος αν εχουν δικο τους σπιτι ή μπορουν να τα βγαλουν περα χωρις αμαξι (αυτο εξαρταται κυριως απο την αποσταση και τη φυση της δουλειας).

Και φυσικα για οικογενεια ουτε λογος με 500 ευρω.

Για αρχη επαγγελματικης σταδιοδρομιας δεν πειραζει αλλα να μενεις εκει, και πλεον να κατεβαινεις κιολας, ε ειναι τραγικο

 

Το 1992 έπιασα για πρώτη φορά δουλειά. Ο βασικός μισθός το καιρό εκείνο ήταν 80 χιλιάρικα. εργαζόμουν ωράριο καταστήματος για 6 χιλιάρικα την εβδομάδα (1000 δραχμές τη μέρα), ήτοι 24 χιλιάρικα το μήνα.

Καμία αρχή δεν είναι εύκολη, εκτός άν τα έχεις. Οι υπόλοιποι βάζουμε την κεφάλα κάτω σκάμε και σκάβουμε.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δεν τα βλέπω τα πράματα καλά. Ήδη με τις συντάξεις αρχίζει στους χαμηλοσυνταξιούχους ένας εφιάλτης με τις αναδρομικές περικοπές. Οι επιχειρηματίες καταρρέουν στην κυριολεξία κάτω από το καθεστώς του Capital Control. Δεν ξέρω πως αυτό το πρόγραμμα θα φέρει ανάπτυξη. Μάλλον είναι ακόμη ένα παράδοξο της εποχής, μετά από 6 χρόνια ύφεσης και με περετερω υφεσιακά μέτρα να έρχεται η ανάπτυξη. Αυτό που σίγουρα θα έρθει είναι κι άλλη ανεργία, φτώχια, εκλογές και πλέον μία διαίρεση του λαού σε δραχμικούς και μη ή δραχμολάγνους και ευρωλάγνους. Όσο θα περνάει ο καιρός και επειδή και τα λεφτά θα είναι δεσμευμένα και πιθανότατα και κουρεμένα, όσοι σήμερα φέρνουν σαν σωτηρία αυτό το μόρφωμα, αύριο θα πρέπει να βρούνε μεγάλες δικαιολογίες για να κατευνάσουν τους πολίτες που θα είναι στα κάγκελα. Αυτά τα μέτρα θα είναι ακόμη ένα παράδοξο, να εφαρμοστούν χωρίς να βγάλουν κόσμο στους δρόμους. Τότε ναι θα πιστέψω πως μας ψεκάζουν.

Έγινε επεξεργασία από Alexgk
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Eστω οτι βγαινουμε στους δρομους, τοτε τι? Να το δεχτω οτι πρεπει να απαιτησουμε απονομη δικαιοσυνης σε οσους μας οδηγησαν στην σημερινη κατασταση λογω ρουσφετιων και μιζων, αλλα το θεμα της χρηματοδοτησης δεν χωραει επαναστασεις. Οσο και αν φωναζεις, λεφτα δε σου δινουν αν δεν κατσεις φρονιμος. Εκει που θελει προσοχη ειναι στις ιδιωτικοποιησεις, οπου ειπαρχουν παραδειγματα αλλων χωρων που οι εταιριες που αγορασαν νερο / ρευμα ανεβασαν τις τιμες στο θεο και ο κοσμος ξεσηκωθηκε και τους εδιωξε.

Link to comment
Share on other sites

Η Γερμανία έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα…

Η «έλλειψη προθυμίας συμβιβασμού» μια χώρας καθιστά ευάλωτη σε εκβιασμούς την Ευρωζώνη, γι’ αυτό και θα πρέπει να είναι δυνατή η έξοδος «ως Ultima Ratio» (σ.σ. «έσχατη λύση»), γράφουν οι σύμβουλοι (σ.σ.: της κυβέρνησης της καγκελαρίου Μέρκελ), υπονοώντας τις αντιπαραθέσεις με την Ελλάδα.

Εάν η πρόταση εφαρμοζόταν, σημειώνει ο σχολιαστής, αυτό θα σήμαινε την αρχή του τέλους της Ευρωζώνης: Το πολιτικό κλίμα θα δηλητηριαζόταν, διότι τα κράτη θα άρχιζαν να απειλούνται μεταξύ τους, λέγοντας «δεν σου ταιριάζει το μέτρο Χ; – Μπορούμε και να σε αποπέμψουμε» .

Αλλά και από οικονομική άποψη η ιδέα είναι καταστροφική, καθώς έπειτα από μια αλλαγή της συνθήκης οι επενδυτές θα άρχιζαν αμέσως να κερδοσκοπούν θέτοντας το ερώτημα «ποιον αφορά η έξοδος από το ευρώ: την Ελλάδα, την Πορτογαλία;», με αποτέλεσμα να εκτινάσσονται στα ύψη τα επιτόκια για αυτές τις χώρες, συμπληρώνει.

Καταλήγοντας στο σχόλιό του, ο κ. Σιγκέτβαρι, επισημαίνει, με μεγάλη δόση ειρωνείας, ότι, εάν σε αυτό το Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων βρίσκονται πραγματικά οι καλύτεροι Γερμανοί οικονομολόγοι, τότε θα πρέπει κανείς να ανησυχεί περισσότερο για την Ομοσπονδιακή Γερμανία παρά για την Ελλάδα.

http://mignatiou.com/2015/07/i-germania-echi-chasi-kathe-epafi-me-tin-pragmatikotita/

Έγινε επεξεργασία από Alexgk
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Καλώς ήλθες, Ντέλια Βελκουλέσκου

 

Τις τελευταίες ημέρες, διαβάζω και ακούω άπειρα αρνητικά σχόλια για την εκπρόσωπο του ΔΝΤ στην Αθήνα, Ντέλια Βελκουλέσκου, η οποία αποκαλείται χαϊδευτικά Δρακουλέσκου.

 

Η Βελκουλέσκου χαρακτηρίζεται σκληρή και άτεγκτη από όλους, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που την θεωρούν σκύλα και dοminatrix με μαστίγιο, η οποία θα μας πιει το αίμα.

Νομίζω πως εδώ υπάρχει μια παρεξήγηση.

Το ΔΝΤ -το οποίο εκπροσωπεί η Βελκουλέσκου- δεν ήρθε μόνο του στην Ελλάδα. Η Ελλάδα κάλεσε το ΔΝΤ.

 

Πιο συγκεκριμένα, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου προσέφυγε στο ΔΝΤ την άνοιξη του 2010, ενώ, όπως μάθαμε από τον τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, ο Παπανδρέου το προετοίμαζε, αν και δημόσια το αρνιόταν, από το 2009.

Οι κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά συνέχισαν να προσκαλούν το ΔΝΤ στην Αθήνα, ενώ το ίδιο έκανε πριν από λίγες ημέρες και η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

Δεν μας ενδιαφέρουν τα συναισθήματα των στελεχών της ελληνικής κυβέρνησης αλλά οι αποφάσεις τους.

Και η απόφασή τους ήταν αυτή που έφερε ξανά το ΔΝΤ και την Ντέλια Βελκουλέσκου στην Αθήνα, οπότε ας μην γκρινιάζουν σαν χαζογκόμενες.

Η απόφαση των πολιτών ήταν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.

Η κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί ακόμα να ερμηνεύσει αυτό το ΟΧΙ, αφού αρχικά το ερμήνευσε ως ΝΑΙ.

Τα πράγματα είναι απλά: το ΟΧΙ σημαίνει ΟΧΙ.

Και όποιος κάνει πως δεν το αντιλαμβάνεται, είναι απατεώνας.

Καλώς ήλθες, Ντέλια.

Μια και δεν σε καλωσορίζουν αυτοί που σε κάλεσαν, σε καλωσορίζω εγώ που ψήφισα να μην έρθεις στην Αθήνα.

 

Link to comment
Share on other sites

τώρα ανακαλύπτουν οι αγρότες την πίπα που καπνίζουν οι μικρές επιχειρήσεις - ελ.επαγγελματίες.

Μέχρι να καεί ο @$@#$ δεν μας πειράζει...όταν φτάσει η φωτιά στις αυλές μας...

Οι μεγάλες εταιρίες- εφοπλιστές κτλ ας φοροαποφεύγουν αφού δεν μπορούμε να τους πιάσουμε...

Στα κανάλια πριν από το δημοψήφισμα όλες οι αγροτικές οργανώσεις εμφανίζονταν υπερ του ναι!...τα μέτρα που παίρνονται τώρα (πετρέλαιο αγροτών, φορολογία στα 26% από το 1ο ευρώ και φορολόγηση επιδοτήσεων  κτλ ανήκουν στα του ΝΑΙ ... Τι δεν καταλαβαίνω;
 

Αχ αυτο το "δίκιο"...όπως μας βολεύει...

το ΞΑΝΑΛΕΩ 

ΓΙΑ 5000 καθαρά κέρδη (κόβοντας αποδειξεις, πληρωμένα ΟΑΕΕ, ΦΠΑ κτλ) :1300 φόρος, 650 εισφορά, 715 προκαταβολή ==>2665 σύνολο.... Ζει ο ο οποιοσδήποτε (αγρότης ή ελ.επ) με τα υπόλοιπα ανά έτος?

Όποιος πολιτικός μου χτυπήσει φιλικά την πλάτη συγκαταβατικά θα του κόψω τα χέρια.... 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Η σύγκρουση Γαλλίας – Γερμανίας

 

 

Πριν από έναν περίπου χρόνο δημοσιεύσαμε μία ανάλυση, σύμφωνα με την οποία η καλύτερη, εάν όχι η μοναδική λύση, εάν δεν θέλει κανείς να διαλυθεί ανεξέλεγκτα η Ευρωζώνη, καθώς επίσης η ΕΕ, θα ήταν η φιλική έξοδος της Γερμανίας από το κοινό νόμισμα – παραμένοντας μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως η Μ. Βρετανία (άρθρο).

Η άποψη μας αυτή στηριζόταν στο γεγονός ότι, η χώρα έχει εφαρμόσει με αφετηρία το 2000 μία πολιτική (μερκαντιλισμός), η οποία ενισχύει τις φυγόκεντρες δυνάμεις στη νομισματική ένωση – αφού παράγει συνεχώς μεγαλύτερα πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της, εις βάρος όλων των υπολοίπων.

Στα πλαίσια αυτά, έχει επιτύχει ένα επίπεδο ανταγωνιστικότητας (ανάλυση), το οποίο είναι αδύνατον να πλησιάσουν τα άλλα κράτη – ενώ, όσο παράδοξο και αν ακούγεται, μόνο η Ελλάδα έχει καταφέρει να φτάσει σε κάποιο κοντινό σημείο, μετά από τη βίαιη εσωτερική υποτίμηση που της επιβλήθηκε

 

Περαιτέρω, φαίνεται πως η τελευταία σύσκεψη κορυφής της 13ης Ιουλίου, όπου ουσιαστικά η Ελλάδα εκβιάσθηκε να μετατραπεί σε προτεκτοράτο χρέους (έχοντας τεθεί προ του διλήμματος της άτακτης χρεοκοπίας σε συνδυασμό με την έξοδο της από την Ευρωζώνη ή την υπογραφή του τρίτου αποικιοκρατικού μνημονίου), άφησε βαθιά ίχνη στη Γαλλία – με αποτέλεσμα να ακούγονται οι πρώτες φωνές εκ μέρους της ελίτ της χώρας, οι οποίες δηλώνουν πως υπάρχουν δύο μόνο δυνατότητες:

(α) Είτε η ομαλή έξοδος της Γερμανίας από την Ευρωζώνη, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία των υπολοίπων μελών, είτε

(β) Η κατάρρευση του κοινού νομίσματος, η οποία θα προκαλούσε ένα οικονομικό χάος, με σοβαρές συνέπειες για ολόκληρο τον πλανήτη – κάτι που θα συνέβαινε εάν η Γαλλία ή κάποια άλλη χώρα αναγκαζόταν, εκούσια ή ακούσια, να εγκαταλείψει το ευρώ.

 

Σε κάθε περίπτωση, η διαμάχη λόγω της Ελλάδας έχει προκαλέσει ήδη μεγάλες ρωγμές στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα – ενώ οι συζητήσεις περί της ομαλής εξόδου της Γερμανίας από την Ευρωζώνη πολλαπλασιάζονται, επειδή στην αντίθετη περίπτωση θα ακολουθήσει η αργή, επώδυνη, χαώδης και πολύ πιο καταστροφική έξοδος της Γαλλίας, καθώς επίσης των υπολοίπων χωρών του Νότου.

Το γεγονός δε, σύμφωνα με το οποίο η παραγωγικότητα ανά ώρα εργασίας της Γαλλίας είναι υψηλότερη από αυτήν της Γερμανίας, ενώ η Γερμανία είναι ανταγωνιστικότερη μόνο επειδή έχει χαμηλότερο κόστος εργασίας (μισθούς, επιδόματα), καθώς επίσης πολύ χαμηλότερες κοινωνικές παροχές, αυξάνει την αντίθεση μεταξύ των δύο χωρών – με τη Γαλλία να θεωρεί πολύ σωστά ανέντιμη τη μισθολογική πολιτική dumping που εφαρμόζει η Γερμανία.

 

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ο κρατικός λαϊκισμός υπό την απουσία μίας Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας

Ένα φάντασμα στοιχειώνει την Ευρώπη: Είναι η φωνή του λαού- κι ακόμη ακόμη η δύναμη του λαού. Καθώς όμως η άνοδος των δημοκρατικών αιτημάτων συμβαδίζει με την αύξουσα ανησυχία- και σ’ ορισμένες περιπτώσεις, τον θυμό- που παράγεται από τη μετάθεση των πολιτικών αποφάσεων από το εθνικό κράτος προς υπερεθνικούς θεσμούς και σκαιούς οργανισμούς, οι οποίοι δεν υπόκεινται σε κανενός είδους λαϊκό έλεγχο, ένα πακέτο «αποζημιώσεων» έχει τεθεί σ’ εφαρμογή, ένα πακέτο που βραχυπρόθεσμα έχει ολέθρια αποτελέσματα και τρομερά ανησυχητικές επιπτώσεις για το μέλλον.

Ξεκινώντας από το δεδομένο ότι μεγάλο μέρος από τα αμφίβολα δημόσια χρέη έχουν εξαγοραστεί από «δημόσιους» ευρωπαϊκούς οργανισμούς, η ιδέα ότι διαρκώς «πληρώνουν για τους Έλληνες» (οι οποίοι άλλο τίποτε δεν κάνουν πλην να σκορπούν τα χρήματα που τους «δίνονται», όταν κατ’ ουσίαν τα περισσότερα από τα χρήματα τούτα ξοδεύονται για την αποπληρωμή των τόκων από τα προηγούμενα δάνεια) σφυροκοπά νυχθημερόν τα μυαλά των φορολογουμένων στις γειτονικές χώρες, κι επιπλέον η ιδέα ότι θα χάσουν, προσωπικά, πολλά λεφτά εάν οι Έλληνες χρεοκοπήσουν άτακτα χωρίς να παράσχουν κάποιου είδους ασφάλεια (την ώρα που τα χρήματα αυτά είναι εικονικά ποσά, των οποίων ο ουσιαστικός αντίκτυπος στην οικονομία εκάστου κράτους εξαρτάται πλήρως από το οικονομικό πλαίσιο).

Η εφαρμογή τούτης της κρατικής προπαγάνδας, που κατακλύζει στο σύνολό της την κοινή γνώμη, παράγει έναν λαϊκισμό ή μάλλον έναν εξτρεμισμό «του κέντρου» (για να χρησιμοποιήσουμε μία έκφραση του κοινωνιολόγου Ούλριχ Μπίλεφελντ), που είναι ιδιαίτερα ενεργός σε χώρες όπως η Φιλανδία, όπου μπορούμε να τον διακρίνουμε καθαρά, σε συνδυασμό και με στοιχεία ξενοφοβικά. Ως αποτέλεσμα αυτού, η οικονομική κρίση αναπτύσσεται ως ένα κενό της αντιπροσώπευσης, το οποίο με τη σειρά του συνδέεται με το γεγονός ότι δεν απομένει καμία απολύτως δυνατότητα στους Ευρωπαίους πολίτες- είτε ως άτομα, είτε ως εδαφικές επικράτειες, είτε ακόμη ως τοπικές, εθνικές και διακρατικές κοινότητες- να ελέγχουν ουσιαστικά τις αποφάσεις που λαμβάνονται στο όνομά τους (καθώς το Ευρωκοινοβούλιο δεν αποτελεί παρά ένα κενό σκεύος, που δεν διαδραματίζει κανέναν ρόλο στη διερεύνηση της ελληνικής χρεωκοπίας και των ευρύτερων επιπτώσεών του, εξόν από τις προκλητικές και υποτιμητικές δηλώσεις του προέδρου του, Μάρτιν Σουλτς).

Πηγή: «The Brussels diktat: and what followed», κείμενο το οποίο συνυπέγραψε ο Μετζάντρα, με τους Ετιέν Μπαλιμπάρ και Φρίντερ Ότο Βολφ, ΑΠΕ-ΜΠΕ

http://mignatiou.com/2015/08/o-kratikos-laikismos-ipo-tin-apousia-mias-evropaikis-dimokratias/

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Η Ελλάδα ως ένα απέραντο καζίνο

 

Τις τελευταίες ημέρες τα ελληνικά ΜΜΕ έχουν αφιερώσει πολύ χρόνο προκειμένου να επισημάνουν τους κινδύνους που κρύβει η καθυστέρηση της «επένδυσης» των VLTs (Video Lottery Terminals - aka: «κουλοχέρηδες»). Ναι, καλά ακούσατε: ο κίνδυνος δεν βρίσκεται στο ότι τα «φρουτάκια» θα γεμίσουν τη χώρα αλλά ότι δεν την γεμίζουν αρκετά γρήγορα. Στη έρευνα που ακολουθεί θα παρουσιάσουμε μια σειρά από σημαντικά στοιχεία -ορισμένα από τα οποία απόρρητα- σχετικά με μια υπόθεση που οι περισσότεροι Έλληνες δεν γνωρίζουν ή γνωρίζουν μέσω του διαθλαστικού κατόπτρου των συστημικών ΜΜΕ. Φίλοι και φίλες, καλωσήρθατε στην Ελλάδα: Στο απέραντο καζίνο της Ευρώπης.

 

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Υγείας το 2008 στην έκθεσή του για τα προβλήματα εθισμού σημειώνει ότι η πλειοψηφία των εθισμένων στον τζόγο επιλέγει τους «κουλοχέρηδες» και αναφέρεται επίσης σε έκθεση του 2003 η οποία κατέδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς παίχτες αυτών των παιχνιδιών ενδέχεται να εθιστούν.

 

Το ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο είχε αποσταλεί στην Ευρωπαϊκή επιτροπή υιοθετούσε ουσιαστικά τους περιορισμούς του Ν.4002/2011 που περιλάμβανε μεταξύ άλλων:

  1. Την υποχρέωση τα VLTs να αποδίδουν το 80% του τζίρου τους
  2. Να έχουν minimum χρέωση ανά παιχνίδι το 0,1€ και ανώτατο τα 2€
  3. Να μπορούν να παίξουν μόνο παίχτες που έχουν εκδώσει μοναδική κάρτα παίχτη που θα περιλαμβάνει και το ΑΦΜ του.
  4. Το όριο ηλικίας να είναι τα 21 έτη.
  5. Ο κάθε χώρος που θα υιοθετεί VLTs να μην έχει πάνω από 25 τερματικά.
  6. Το 30% του τζίρου κάθε μηχανήματος να αποδίδεται αυτόματα στο δημόσιο
  7. Το ημερήσιο ανώτατο όριο που μπορεί να χάσει ένας παίχτης να είναι τα 500€ και σε περίπτωση που το φτάσει να αποκλείεται για 24 ώρες.
  8. Το ωράριο των καταστημάτων να είναι από τις 9 το πρωί έως τις 2 τα χαράματα τις καθημερινές και έως τις 4 τα σαββατοκύριακα.

Υπό αυτές τις δημόσια γνωστές προϋποθέσεις η Ema Delta του Δημήτρη Μελισσανίδη έκανε την προσφορά της να αγοράσει τον ΟΠΑΠ την 1η Μαΐου του 2013.

 

Στις αρχές του Φεβρουαρίου φέτος και ενώ η νέα κυβέρνηση δεν είχε προλάβει ούτε να ετοιμάσει τις προγραμματικές της δηλώσεις η ΕΕΕΠ υπό την προηγούμενη διοίκηση εξέδωσε μια περίεργη απόφαση επί του ρυθμιστικού πλαισίου η οποία ικανοποιούσε πλήρως τον ΟΠΑΠ αφού έβγαζε από τις προϋποθέσεις ό,τι ακριβώς επιθυμούσε ο Μελισσανίδης και οι παραχωρησιούχοι: Η υποχρεωτική αναγραφή του ΑΦΜ είχε εξαφανιστεί, τα μέτρα που έπρεπε να απέχουν τα μαγαζιά με τους «κουλοχέρηδες» μειώθηκαν, ακόμα και οι προδιαγραφές πυρασφάλειας ήταν παντελώς απούσες από την πράξη με την οποία υποτίθεται θα ξεκινούσαν την λειτουργία τους.

 

Η έκδοση αυτής της απόφασης προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις και ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, ζήτησε τις παραιτήσεις του Δ.Σ. της Εθνικής Επιτροπής Ελέγχου Παιγνίων. Ο νέος πρόεδρος, Αντώνης Στεργιώτης, -που τα ΜΜΕ θεωρούν ότι είναι έμπιστος του Βαρουφάκη- ανακάλεσε την απόφαση και επανέφερε τις προϋποθέσεις αναγραφής ΑΦΜ στην κάρτα παίχτη και τους κανόνες πυρασφάλειας ενώ προχώρησε στην επιβολή ορίου ημερησίων απωλειών 80€ ανά παίχτη και στον περιορισμό του ωραρίου των μαγαζιών έως τις 12 το βράδυ τις καθημερινές και τις 2 τα χαράματα για τα Σαββατοκύριακα (επιπλέον ορίστηκαν οι ανώτερες επιτρεπόμενες ώρες παιγνίου)..

 

Οι πληροφορίες μας λένε ότι εδώ και αρκετές μέρες ασκούνται ιδιαίτερες πιέσεις για την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς στην οποία συμμετέχουν εκτός από εκπαιδευτικούς οργανισμούς που εμφανίζονται ξαφνικά να μελετάνε την αγορά των VLTs -χωρίς κάποιο προφανή λόγο- αλλά και η γνωστή μας κυρία Κατερίνα Σαββαΐδου, Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, που έστειλε επιστολή στην ΕΕΕΠ απαιτώντας τα «έσοδά της».

 

Link to comment
Share on other sites

http://www.capital.gr/story/3051249/augoustiatikoi-diorismoi-sto-metro

 

 

Με βήμα ταχύ σπεύδει η κυβέρνηση, Αύγουστο μήνα, να εφαρμόσει τη διακομματική τροπολογία για την επαναπρόσληψη περίπου 280 ατόμων στην πρώην Αττικό Μετρό εταιρεία λειτουργίας (ΑΜΕΛ) των οποίων οι συμβάσεις έληξαν από 1/1/2010 μέχρι και 31/12/2010.

 

 

ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ !!!!!! ΑΙΔΩΣ !!!!!

Έγινε επεξεργασία από colt3003
Link to comment
Share on other sites

Να δω πόσες θέσεις θα μείνουν για νοσηλευτές και καθηγητές στο τέλος. Αν και τώρα που το σκέφτομαι... αν είμαστε άρρωστοι και αμόρφωτοι, οι προσλήψεις στο Μετρό θα μας νοιάζουν; Σατανικό σχέδιο! :D

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.