Jump to content



Χρεοκοπία Ελλάδος v2.0


astrolabos

Recommended Posts

Γιατί εμείς ξέραμε από spreads?

Οι βόρειοι μπορεί να μην ασχολούνται επειδή ασχολούνται οι κυβερνήσεις τους. Εμείς ασχολούμαστε επειδή προφανώς δεν ασχολήθηκαν ως όφειλαν οι κυβερνήσεις μας.

Βασικά σκέψου το ως ένα PC. Στην περίπτωση των βόρειων αυτό δουλεύει όπως πρέπει και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τι προγράμματα θα του βάλουν(τα ενοίκια, οι φτωχοί στους δρόμους κ.τ.λ.). Εμάς που δεν δουλεύει σωστά όλο με ένα κατσαβίδι στο χέρι είμαστε και ψαχνόμαστε στο google για timings, συχνότητες, πολλαπλασιαστές, ρεύματα, συμβατότητες, memtests, prime95, κ.τ.λ. Έχουμε γίνει αστέρια διότι πολύ απλά δεν δουλεύει το σύστημα. Και βέβαια όταν είσαι με ένα κατσαβίδι στο χέρι και πας από BSOD σε BSOD, το software ή αλλιώς, τα ενοίκια και οι φτωχοί, είναι πράγματα που ΘΑ σε απασχολήσουν αφού πρώτα φτιάξεις το ρημάδι το PC :hehe:

 

Το δράμα της Ολλανδίας
Link to comment
Share on other sites

Μάλλον η ενασχόληση με τα κοινά, εκτός από ένδειξη πολιτισμού, πρέπει να είναι και αντιστρόφως ανάλογη με τα αποτελέσματα.
Οι βόρειοι αδιάφοροι αδιάφοροι, αλλά ουσιαστικοί εκεί που απαιτείται. Δεν το κουράζουν με υπερβολικές συζητήσεις που δεν έχουν τέλος.

Link to comment
Share on other sites

καλός ο παραλληλισμός, όμως η ενασχόληση με τα κοινά ειναι ενδειξη πολιτισμού. Προφανώς και η Ελληνιδα/Ελληνας οταν ειχαν χρημα τους θεωρούσαν γραφικούς όσους τους ενδιέφεραν αυτα και έλεγαν την καραμέλα "δεν ασχολούμαι με τα κόμματα" "ολοι το ιδιο ειναι" για να αποφυγουν τις υποχρεώσεις τους. Μετα ψηφιζαν ΠΑΣΟΚ.

 

 

χμμμμ εξαρτάται. Υπάρχει η ενασχόληση για τα κοινά προς το κοινό συμφέρον και η ενασχόληση με τα κοινά προς όφελος της πάρτης του καθενός. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους πολιτικούς αλλά και στο μέσο πολίτη. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ενασχόληση με τα κοινά του μέσου πολίτη ο οποίος το κάνει για να τσιμπήσει ρουσφέτι.

 

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι το να ασχολήσε με τα κοινά ευελπιστώντας ότι η επόμενη κυβέρνηση θα σου δώσει Χ,Ψ παραπάνω χρήματα ενώ γνωρίζεις ότι δεν τα έχει ε @@ ενασχολήση με τα κοινά είναι. Και αν αμφιβάλεις απλά θα σου πω το εξής. Το Σύνταγμα απαγορεύει την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για δημοσιονομικά θέματα. Είμαστε τόσο σκατοφάρα που απλά θα ψηφίσουμε αυτό που πιστεύουμε ότι θα μας δώσει τη μέγιστη δυνατή απολαβή ΤΩΡΑ.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Το Σύνταγμα απαγορεύει την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για δημοσιονομικά θέματα. Είμαστε τόσο σκατοφάρα που απλά θα ψηφίσουμε αυτό που πιστεύουμε ότι θα μας δώσει τη μέγιστη δυνατή απολαβή ΤΩΡΑ.

 

(Άσχέτως με το εαν θέλω/δε θελω να γινει δημοψηφισμα). Η πορεία της συμφωνίας με την Ευρώπη δεν ειναι δημοσιονομικό θέμα καθαρά. Ειναι γενικότερο θέμα και εξωτερικής πολιτικής αν το θες που καθορίζει την πορεια ολόκληρης της χωράς και σαφώς επιδρά άμεσα στα δημοσιονομικά της.

Δε θεωρώ ότι είναι αντισυνταγματικο το δημοψήφισμα (χωρίς να έχω σκεφτεί ακόμα αν πιστεύω ότι ειναι σωστό ή όχι.)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Σε ένα θέμα θεωρητικής φυσικής θα ήθελες την γνώμη του Χώκινγκ ή το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε από ένα δημοψήφισμα στο οποίο θα συμμετείχαν όλοι οι πολίτες ασχέτως επιπέδου μόρφωσης;

Link to comment
Share on other sites

 

Μάλλον η ενασχόληση με τα κοινά, εκτός από ένδειξη πολιτισμού, πρέπει να είναι και αντιστρόφως ανάλογη με τα αποτελέσματα.
Οι βόρειοι αδιάφοροι αδιάφοροι, αλλά ουσιαστικοί εκεί που απαιτείται. Δεν το κουράζουν με υπερβολικές συζητήσεις που δεν έχουν τέλος.

 

 

Όταν περιβάλλεσαι από συμμάχους, το φυσικό τοπίο της χώρας είναι καλό για την οικονομία, είσαι πλούσιος γιατί ήσουν πλούσιος απο παλια...τότε δεν ειναι θεμα αποτελεσματικοτητας ειναι θεμα οτι δεν εχεις σοβαρα προβλήματα να λύσεις.

 

Δεν υπαρχουν τοσο μεγάλες διαφορες αναμεσα σε λαους που μοιραζονται παρομοια κουλτουρα/θρησκεια κτλ... ουτε εμεις θα το κουραζαμε με πολλες συζητησεις αν μπορουσαμε να ξεφορτωνουμε τους λαθρομεταναστες στη Δανια και μετα να παρατηρουμε μηπως τους κακομεταχειριζονται για να τους ριξουμε καμπανες.

 

Ειπαμε να μην τους κατηγορουμε για τα προβληματα μας, αλλα οχι οτι σαν κρατη εχουν αντιμετωπίσει σοβαρα προβληματα που διαρκουν δεκαετιες (το να γινει το δημοσιο "ηλεκτρονικο" δεν ειναι σοβαρο προβλημα, τα θερμα επεισοδια του Τουρκου ειναι πχ) 

 

Σε ένα θέμα θεωρητικής φυσικής θα ήθελες την γνώμη του Χώκινγκ ή το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε από ένα δημοψήφισμα στο οποίο θα συμμετείχαν όλοι οι πολίτες ασχέτως επιπέδου μόρφωσης;

 

Θα ήθελα τη γνώμη αυτού του οποίου ο κώλος καίγεται/θα καεί... :)

Αφου ακουσει ισως ολες τις αποψεις. Παντως αν δεν δεχεσαι το δημοψηφισμα, μαλλον δεν δεχεσαι ουτε τις εκλογες, ουτε την δημοκρατια με αντιπροσωπους.

Έγινε επεξεργασία από oxide
Link to comment
Share on other sites

Θα ήθελα τη γνώμη αυτού του οποίου ο κώλος καίγεται/θα καεί... :) Αφου ακουσει ισως ολες τις αποψεις. Παντως αν δεν δεχεσαι το δημοψηφισμα, μαλλον δεν δεχεσαι ουτε τις εκλογες, ουτε την δημοκρατια με αντιπροσωπους.

 

ΖΗΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. Πας καλά άνθρωπέ μου; Για πάτα λίγο φρένο και κατέβασε λίγο την μύτη από το ταβάνι, υπέρτατε αγωνιστή της δημοκρατίας.

 

Το θέμα είναι αν εμπιστεύεσαι τον υπουργό οικονομικών σου, είτε λέγεται Στουρνάρας, είτε Βαρουφάκης. Και το ερώτημα αυτό θα πρέπει να το απαντήσει κάποιος χωρίς ιδεολογικά γυαλλιά ή προσωπικά συμφέροντα στο μυαλό του. Αν η απάντηση είναι όχι, τότε διαδηλώνεις και απαιτείς από την κυβέρνησή σου την αντικατάστασή του ή να αλλάξει ρώτα. Αν η απάντηση είναι ναι, τότε απλά εύχεσαι για το καλύτερο αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις. Τα δημοψηφίσματα μια χαρά είναι. Πολύ θα ήθελα να ψηφίσω όχι στα αεροπλάνα του Καμμένου, όχι στην αποφυλάκιση τρομοκρατών, όχι στις συντάξεις από τα 45 χρόνια τραπεζοϋπαλλήλων και αξιωματικών. Αλλά όταν έχεις να κάνεις με αυτή καθαυτή την οικονομία του κράτους, πηγαίνοντας σε δημοψήφισμα είναι σαν να χαράζεις οικονομική πολιτική ρίχνοντας τα ζάρια.

Link to comment
Share on other sites

Θα ήθελα τη γνώμη αυτού του οποίου ο κώλος καίγεται/θα καεί... Αφου ακουσει ισως ολες τις αποψεις. Παντως αν δεν δεχεσαι το δημοψηφισμα, μαλλον δεν δεχεσαι ουτε τις εκλογες, ουτε την δημοκρατια με αντιπροσωπους.
 Η δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα - την οποία όλοι έχουμε ως πρότυπο - είχε σαν βάση και κύριο κορμό πολίτες μορφωμένους που συμμετείχαν ενεργά στα κοινά και οι αποφάσεις λαμβανόντουσαν πάντα με γνώμονα το καλό του Δήμου, όχι το προσωπικό καλό. Για να μην αναφέρω τους εξοστρακισμούς των πολιτικών που γινόντουσαν έτσι ώστε να τους "κοντύνουν" τα χέρια από το δημόσιο μέλι. Βλέπω να μιλάνε για δημοψήφισμα, για να τους δω να μιλήσουν και για εξοστρακισμούς :p
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 Η δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα - την οποία όλοι έχουμε ως πρότυπο - είχε σαν βάση και κύριο κορμό πολίτες μορφωμένους που συμμετείχαν ενεργά στα κοινά και οι αποφάσεις λαμβανόντουσαν πάντα με γνώμονα το καλό του Δήμου, όχι το προσωπικό καλό. Για να μην αναφέρω τους εξοστρακισμούς των πολιτικών που γινόντουσαν έτσι ώστε να τους "κοντύνουν" τα χέρια από το δημόσιο μέλι. Βλέπω να μιλάνε για δημοψήφισμα, για να τους δω να μιλήσουν και για εξοστρακισμούς :p

 

 

Η πλάκα είναι ότι σκεφτόμουν την Αρχαία Αθήνα όταν έγραφα το προηγούμενο μου ποστ περί ενασχόλησης με τα κοινά. Παράδειγμα: Οι Αθηναίοι παραιτήθηκαν απο το μέρισμα που λάμβανε κάθε Αθηναίος πολίτης απο τα ορυχεία του Λαυρίου προκειμένου η πόλη τους να αποκτήσει στόλο. Προσπαθώ να φανταστώ τι θα γινόταν σήμερα σε μια αντίστοιχη περίπτωση και με πιάνουν τα γέλια.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Προσπαθώ να φανταστώ τι θα γινόταν σήμερα σε μια αντίστοιχη περίπτωση και με πιάνουν τα γέλια.
Θα εκλέγανε τον άρχοντα ο οποίος θα τους υποσχόταν τον στόλο με παράλληλη αύξηση του μερίσματος. Σιγά το δύσκολο.
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

 Η δημοκρατία στην αρχαία Αθήνα - την οποία όλοι έχουμε ως πρότυπο - είχε σαν βάση και κύριο κορμό πολίτες μορφωμένους που συμμετείχαν ενεργά στα κοινά και οι αποφάσεις λαμβανόντουσαν πάντα με γνώμονα το καλό του Δήμου, όχι το προσωπικό καλό. Για να μην αναφέρω τους εξοστρακισμούς των πολιτικών που γινόντουσαν έτσι ώστε να τους "κοντύνουν" τα χέρια από το δημόσιο μέλι. Βλέπω να μιλάνε για δημοψήφισμα, για να τους δω να μιλήσουν και για εξοστρακισμούς :p

 

Απάτες και Αστυνομία

 

Οι αρχαίοι Έλληνες όμως εμφανίζονται και μάστορες στις απάτες και στις κομπίνες. Γνωστοί πλούσιοι εμφανίζονται ξαφνικά ακτήμονες, καπετάνιοι χάνουν ξαφνικά το πλοίο που είχαν βάλει ως ενέχυρο για να πάρουν δάνειο. Τραπεζίτες δεν αναγνωρίζουν πλέον σημαντικές καταθέσεις που τους είχαν εμπιστευθεί, λιανοπωλητές αντί να αγοράζουν το σιτάρι από τους χονδρεμπόρους σε συγκεκριμένες ποσότητες, όπως όριζε ο νόμος, γίνονταν μαυραγορίτες, αγοράζοντας χωρίς όρια.

Εκλογές παρατείνονται μέχρι το βράδυ για να μπορούν οι οπαδοί των υποψήφιων να ρίχνουν δυο και τρεις ψήφους ο καθένας. ’λλος διεκδικεί με πανουργία το αμφισβητούμενο δικαίωμα στη σύνταξη, άλλος έχει δύο ταυτότητες. Είναι άπειρες οι περιπτώσεις που μπορούμε να αναφέρουμε. Οι αρχές ήταν πάντα έτοιμες να επέμβουν, οπουδήποτε συνέβαιναν ταραχές και εξεγέρσεις με τους Σκύθες τοξότες, ένα είδος ελεύθερων σκοπευτών. Ένα είδος δημοτικής αστυνομίας ήταν οι Αγορονόμοι. Μεριμνούσαν για την αποτροπή των οικονομικών εγκλημάτων, τον καθορισμό φόρων σε εμπορεύματα και εταίρες, καθώς και για τη διενέργεια ελέγχων ποιότητας στα αγαθά. Ήταν αρμόδιοι για τους δρόμους, για τη συντήρηση των σπιτιών και έλεγχαν τη σεμνότητα των ενδυμάτων. Οι αποκαλούμενοι Ένδεκα έπρεπε να συλλαμβάνουν και να φρουρούν στη φυλακή τους ενόχους σοβαρών εγκλημάτων και σε περίπτωση που καταδικάζονταν σε θάνατο να τους εκτελούν.

Η αρχαιότητα λοιπόν δεν ήταν ένας παράδεισος. Και εκεί υπήρχαν άνθρωπο κάθε είδους. Αν εστιάσει κανείς σε αυτά βγάζει το συμπέρασμα πως η αρχαία Ελλάδα ήταν ένας τόπος όπου ανθούσε κάθε είδους παρανομία. Δεν είναι όμως έτσι. Όπως κάθε κοινωνία έτσι και η αρχαιότητα είχε τη σκοτεινή της πλευρά. Η οποία δεν διαφέρει και τόσο από τη σημερινή και από τις κοινωνίες κάθε εποχής.

 

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Αν σαν κοινωνία σε εύρος 2000 ετών δεν καταφέραμε να αλλάξουμε, ενώ ο κόσμος γύρω μας όχι μόνο μας έφτασε, αλλά μας ξεπέρασε, μας βλέπω να γινόμαστε μουσειακό είδος στο μέλλον

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Θα εκλέγανε τον άρχοντα ο οποίος θα τους υποσχόταν τον στόλο με παράλληλη αύξηση του μερίσματος. Σιγά το δύσκολο.

Όχι γιατί αυτό κατά βάθος όλοι ξέρουν πώς δεν γίνεται.

 

Θα μπορούσαν όμως να ζητήσουν μεταρρυθμίσεις. Δηλαδή, να κοπεί όλο το μέρισμα κάποιων κακοποιών(rogue) κοινωνικών ομάδων(βάζε ό,τι γουστάρεις) για να μην χαθεί καθόλου από το δικό τους.

Ή θα έπαιρναν το όποιο μέρισμα συγκέντρωσαν και θα έφευγαν στο εξωτερικό τη στιγμή που θα γίνονταν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Εκφοβίζοντας παράλληλα όσους μένουν πίσω για το τί δεινα τους περιμένουν αν αυτοί πουν όχι στη συνέχισή τους.

Βέβαια το ότι η ηρωική έξοδος στα ξένα έγινε ακριβώς πάνω στην περίοδο των καλών και αναγκαίων μεταρρυθμίσεων δεν θα το σχολίαζαν καθόλου. Ούτε θα σχολίαζαν το ότι η λύση της μετανάστευσης θα μπορούσε να ακολουθηθεί και στην περίπτωση του ολέθρου από την μη τήρηση των μεταρρυθμίσεων.

Link to comment
Share on other sites

Παρατηρώ τη νοσταλγία με την οποία βλέπει η πλειονότητα σήμερα την Αθηναϊκή Δημοκρατία και αναρωτιέμαι αν λαμβάνει κανείς υπόψη τη σφοδρή κριτική που της είχε ασκηθεί (όχι άδικα) από κάποιους σύγχρονούς της.

 

Εκτός τα βάσιμα σχόλια στην περασμένη σελίδα, ας θυμόμαστε ότι η Δημοκρατία οδήγησε επιφανείς Πολίτες εντελώς παράλογα στο θάνατό τους -και μετά το μετάνιωσε, λες και αυτό θα τους αναστήσει. Από τον Σωκράτη μέχρι τους νικητές των Αργινουσών, η αμάθεια και η συλλογικη ανευθυνότητα έδιναν τη γραμμή, ίσως όχι πολύ διαφορετικά από σήμερα.

 

Δε βλάπτει να θυμόμαστε ότι Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Θουκιδίδης, Αριστοφάνης και άλλοι λιγότερο επιφανείς είχαν όλοι από μια κακή κουβέντα για την ευθικρισία των συμπολιτών τους και τις αποφάσεις που λαμβάνονταν "δημοκρατικά" ακόμη και κατά παράβαση των Αθηναϊκών νόμων.

 

Δεν είναι κακή η αίγλη που περιβάλλει το αθηναϊκό πείραμα, αλλά αν δε μάθαμε τίποτα από τότε, καλά παθαίνουμε σήμερα.

 

Στη σημερινή συγκυρία θα προτιμούσα έναν σύγχρονο Καποδίστρια ή έναν Κικέρωνα με εκτεταμένες εξουσίες και λιγότερη Εκκλησία του Δήμου για να βγαίνει ο καθένας και να τσαμπουνάει για τα τρισεκατομμύρια της Τράπεζας της Ανατολής και τα δισεκατομμύρια των καταπιστευμάτων, αντί να δούμε πώς θα φτιάξουμε μια και καλή το ασφαλιστικό.

Link to comment
Share on other sites

Παρατηρώ τη νοσταλγία με την οποία βλέπει η πλειονότητα σήμερα την Αθηναϊκή Δημοκρατία και αναρωτιέμαι αν λαμβάνει κανείς υπόψη τη σφοδρή κριτική που της είχε ασκηθεί (όχι άδικα) από κάποιους σύγχρονούς της.

 

Εκτός τα βάσιμα σχόλια στην περασμένη σελίδα, ας θυμόμαστε ότι η Δημοκρατία οδήγησε επιφανείς Πολίτες εντελώς παράλογα στο θάνατό τους -και μετά το μετάνιωσε, λες και αυτό θα τους αναστήσει. Από τον Σωκράτη μέχρι τους νικητές των Αργινουσών, η αμάθεια και η συλλογικη ανευθυνότητα έδιναν τη γραμμή, ίσως όχι πολύ διαφορετικά από σήμερα.

 

Δε βλάπτει να θυμόμαστε ότι Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Θουκιδίδης, Αριστοφάνης και άλλοι λιγότερο επιφανείς είχαν όλοι από μια κακή κουβέντα για την ευθικρισία των συμπολιτών τους και τις αποφάσεις που λαμβάνονταν "δημοκρατικά" ακόμη και κατά παράβαση των Αθηναϊκών νόμων.

 

Δεν είναι κακή η αίγλη που περιβάλλει το αθηναϊκό πείραμα, αλλά αν δε μάθαμε τίποτα από τότε, καλά παθαίνουμε σήμερα.

 

Στη σημερινή συγκυρία θα προτιμούσα έναν σύγχρονο Καποδίστρια ή έναν Κικέρωνα με εκτεταμένες εξουσίες και λιγότερη Εκκλησία του Δήμου για να βγαίνει ο καθένας και να τσαμπουνάει για τα τρισεκατομμύρια της Τράπεζας της Ανατολής και τα δισεκατομμύρια των καταπιστευμάτων, αντί να δούμε πώς θα φτιάξουμε μια και καλή το ασφαλιστικό.

 

 

Δε νομίζω να ισχυρίστηκε κανείς ότι δεν είχε τρωτά η Αθηναική Δημοκρατία, ή ότι δεν είχε και λαμόγια. Ή ότι πχ ο εξοστρακισμός δεν είχε χρησιμοποιηθεί για εκδίωξη πολιτικών αντιπάλων. Ότι πχ σχεδόν όλοι οι Αθηναίοι πρωταγωνιστές των Περσικών Πολέμων πέθαναν στην εξορία. 

Το παράδειγμα μου ήταν πολύ συγκεκριμένο. Σε εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή οι Αθηναίοι έβαλαν το κοντόφθαλμο προσωπικό συμφέρον στη μπάντα και κοίταξαν το καλό της πόλης τους. Αν μάλιστα αναλογιστούμε τι ρόλο έπαιξε ο στόλος της Αθήνας στους Περσικούς πολέμους τότε μπορώ να πω ότι χωρίς να το ξέρουν εκείνη τη στιγμή αυτοί οι άνθρωποι καθόριζαν πως θα διαμορφωνόταν η παγκόσμια ιστορία.

Στη σύγχρονη Ελλάδα ο μέσος πολίτης σε μια ανάλογη περίπτωση θα είχε μέσες άκρες τη συμπεριφορά του Πέτρου. Όχι εγώ, ας πληρώσουν μόνο οι τάδε κτλ.

Link to comment
Share on other sites

Ξαφνική διπλή εμπλοκή με το ΔΝΤ

Για ξαφνική εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις μιλά το Μαξίμου «δείχνοντας» το ΔΝΤ. Σύμφωνα με στελέχη του, οι εκπρόσωποι του Ταμείου επανέφεραν δυναμικά το αίτημα για ομαδικές απολύσεις και για μη επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων που προωθεί νομοθετικά το υπουργείο Εργασίας.

Κατά τις ίδιες πηγές, η κυβέρνηση απέρριψε το αίτημα, ενώ οι εκπρόσωποί της στις διαβουλεύσεις παρουσίασαν πίνακες και στοιχεία που αποδεικνύουν, πρώτον ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις τηρούνται σε όλες τις χώρες της ευρωζώνης και, δεύτερον, ότι λειτουργούν υπέρ της ανάπτυξης.

http://www.euro2day.gr/news/economy/article/1329623/diplh-emplokh.html

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Το παράδειγμα μου ήταν πολύ συγκεκριμένο. Σε εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή οι Αθηναίοι έβαλαν το κοντόφθαλμο προσωπικό συμφέρον στη μπάντα και κοίταξαν το καλό της πόλης τους.
 

 

Διαφωνώ. Συνέβη το αντίθετο ακριβώς. Παρασύρθηκαν σε αυτήν την απόφαση από την επιτυχημένη δημαγωγία του Θεμιστοκλή, ο οποίος ψευδώς επικαλούμενος την υποτιθέμενη απειλή της Αίγινας κατάφερε να τους συσπειρώσει ενώπιον ενός ανύπαρκτου κινδύνου, ίσως διαβλέποντας πιο διορατικά έναν άλλο υπαρκτό κίνδυνο στο μακρινό μέλλον.

 

Οπότε, η Δημοκρατία πέτυχε, αν συμφωνήσουμε ότι η εξαπάτηση των πολιτών για το καλό τους είναι δόκιμη πολιτική τακτική. Αλλά τότε ποια η διαφορά από ένα άλλο πολίτευμα στο οποίο δε χρειάζεται να εξασφαλίσεις τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας;

 

Η αποτυχία της Δημοκρατίας είναι πάντα αποτυχία των ηγετών, όπως και η επιτυχία πάντα ανάγεται σε οξυδερκείς (ενίοτε και ιδιοτελείς) πολιτικούς άνδρες. Υποτίθεται ότι οι πολίτες νέμονται πιο δίκαια τους καρπούς των επιτυχιών, αλλά πάντοτε οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται από έναν άνθρωπο.

 

Και καμιά φορά, αν είμαστε άτυχοι, από δημοψηφίσματα... ;)

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Σε ένα θέμα θεωρητικής φυσικής θα ήθελες την γνώμη του Χώκινγκ ή το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε από ένα δημοψήφισμα στο οποίο θα συμμετείχαν όλοι οι πολίτες ασχέτως επιπέδου μόρφωσης;

 

Αυτό μας το έλεγε ο καθηγητής μας της Κβαντομηχανικής (Φυσικοχημείας). 

Είστε σε ένα αεροπλάνο που πέφτει, θα θέλατε ο πιλότος να έχει εκλεγεί με δημοκρατικές διαδικασίες?

(και συμπλήρωνε) η λύσις είναι μία, αξιοκρατία.

 

Είχε όμως άποψη και για τους οικονομολόγους ο συγκεκριμένος: έχετε δει κανέναν οικονομολόγο να είναι πλούσιος?

 

Έχω πολλάκις εκφράσει την άποψή μου ότι το μεγαλύτερο μέρος του λαού είναι ανίκανο να ψηφίσει, καθότι απαρτίζεται από ηλίθιους ή από ανθρώπους μέσου νοητικού επιπέδου που δεν μπορούν να δουν τις καταστάσεις μακροπρόθεσμα. Η μόνη περίπτωση να μπορέσουν οι ηλίθιοι να ψηφίσουν, είναι να αυξηθεί το μορφωτικό τους επίπεδο με την ελπίδα να αξιοποιήσουν τις διανοητικές τους ικανότητες στο έπακρο. Βλέπω τις δημοκρατικές χώρες, αυτές που σήμερα κρατούν το λίκνο της δημοκρατίας ζωντανό (US constitution) να απαρτίζονται από έναν λαό με απίστευτες ανισότητες κρατώντας 50 χρόνια μετά τον λούθερ κινγκ την πλειονότητα των μαύρων -και των φτωχών λευκών- σε ένα μορφωτικό επίπεδο χιμπατζή δίνοντάς τους δικαίωμα ψήφου και αναρρωτιέμαι αν μπορεί έτσι να αλλάξει η κατάσταση υπέρ των φτωχών - μάλλον όχι.

 

Το πρόβλημα έιναι ότι αν δεχθούμε ότι λόγο έχουν μόνο οι γνωρίζοντες, πρέπει να παραδεχθούμε ότι η δημοκρατία (ή εκλεγμένη ολιγαρχία) είναι ένα πολίτευμα μιας ανοχής στην άγνοια του δίπλα. Αν άρουμε την ανοχή και το ψάξουμε περισσότερο από 1 σταυρό σε ένα ψηφοδέλτιο, λυπάμαι αλλά εγώ για τα οικονομικά μου δεν θα εμπιστευόμουνα κανέναν ειδικό παρά μόνο τον εαυτό μου. Οι ειδικοί (οικονομολόγοι) δημιούργησαν την φούσκα του 2008 με τα hedge funds, οι ειδικοί (επιστήμονες) δημιούργησαν το πυρηνικό ατύχημα της Φουκουσίμα και οι ειδικοί (διπλωμάτες) δημιούργησαν το Ισλαμικό κράτος.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Νομιζω οτι ολοι την αρχαια Αθηνα ειχαμε στο μυαλο μας.

 

Αθηναίοι παραιτήθηκαν απο το μέρισμα που λάμβανε κάθε Αθηναίος πολίτης απο τα ορυχεία του Λαυρίου προκειμένου η πόλη τους να αποκτήσει στόλο. Προσπαθώ να φανταστώ τι θα γινόταν σήμερα σε μια αντίστοιχη περίπτωση και με πιάνουν τα γέλια.
 

 

Μην φανταζεσαι, δες τι εγινε με τους Δημους μολις προσφατα.

Link to comment
Share on other sites

@sotiris,Δε θεωρώ τα οικονομικά επιστήμη. Θεωρώ ότι απλά συνδυάζουν μερικά στοιχεία απο διάφορες άλλες επιστήμες και βγάζουν συμπεράσματα ή προβλέψεις. Απο κει και πέρα στην κρίση του 2008 οι οικονομολόγοι δεν είχαν καμία ανάμειξη. (Δε λέω ότι δεν την προκάλεσαν οι τράπεζες).

Την επόμενη φορά που θες να φέρεις αντίστοιχο παράδειγμα σου προτείνω αυτό

http://en.wikipedia.org/wiki/Long-Term_Capital_Management

Πέρα απο όλους τους άλλους με PhD και έδρα σε harvard κτλ Merton, Scholes και (αν και δεν αναφέρεται στο link της wiki) με καθοδήγηση απο Eugene Fama είναι σαν να λέμε ότι ένα πανεπιστήμιο με Tesla, Einstein και Hawkins πήγε άπατο. 


@oxide,Τι έγινε; Σε ποιο πράγμα αναφέρεσαι  

Έγινε επεξεργασία από LL_NEO
Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.