Jump to content



Recommended Posts

  • Replies 25,5k
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • astrolabos

    2261

  • PetrosD

    2039

  • HotPeanut

    1614

  • wrong method

    1495

Μερικοί επίσης θα έλεγαν ότι ο εσπρέσσο γράφεται με δύο σίγμα, επειδή προέρχεται από την ιταλική λέξη espresso (μεταξύ αυτών κι εγώ) αλλά υπάρχουν και οι άλλοι που λένε ότι οι ξένες λέξεις απλοποιούνται όταν γράφονται με ελληνικούς χαρακτήρες (μεταξύ αυτών και ο διορθωτής του Mozilla).

Κάποτε, επί αρχαιοτάτων χρόνων, τα φωνήεντα είχαν διαφορετική προφορά μεταξύ τους, όπως και οι φθόγγοι και τα διπλά σύμφωνα από τα μονά. Αυτό σιγά σιγά χάθηκε και πλέον όλα είναι ι, ο, ε και τα διπλά δεν παίζουν ρόλο. Απλοποίηση της γλώσσας λένε, καταστροφή λέω εγώ και κάποιοι γλωσσολόγοι (πχ Michael Ventris). Έτσι, οι ξένες λέξεις, γραφόντουσαν ανάλογα με την προφορά τους, όχι λόγω ξένης ορθογραφίας. Πχ η λέξη espresso προφέρεται στα ιταλικά με μακρύ s. Αντίστοιχα στην Ελληνική, τα δύο σ, προφέρονταν μακρά.

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/makra-braxea.htm

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Η καθαρεύουσα είναι λόγια μορφή της Ελληνικής γλώσσας η οποία προτάθηκε από τον Αδαμάντιο Κοραή τον 18ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα στην Ελλάδα και την Κύπρο από συγγραφείς, εφημερίδες και το Κράτος. Σκοπός του ήταν να «καθαριστεί» η ελληνική γλώσσα από τις ξένες επιδράσεις που είχε δεχτεί κατά τη μακρά παραμονή αυτών των εθνοτικών ομάδων στον ελληνικό χώρο. Η καθαρεύουσα υποτίθεται ότι έχει πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική γλώσσα, αλλά δεδομένου ότι χρησιμοποιεί αποκλειστικά το πολυτονικό σύστημα, την κάνει δύσκολη και δημιουργεί σημαντικές διαφορές με την αρχαία που ήταν άτονη. Στην πράξη δηλαδή ήταν μια υβριδική γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε για συσκεκριμένο σκοπό και στον οποίο απέτυχε (αφού έχουμε ακόμα εκατοντάδες ξένες λέξεις στο λεξιλόγιό μας). Δυστυχώς την υιοθέτησε η Εκκλησία, οπότε και χρησιμοποιείται ακόμα, διαφορετικά θα αποτελούσε μια κακή ανάμνηση. Για εμένα, έπρεπε να επανέλθουν τα αρχαία, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Link to comment
Share on other sites

Η καθαρεύουσα υποτίθεται ότι έχει πολλά στοιχεία από την αρχαία ελληνική γλώσσα, αλλά δεδομένου ότι χρησιμοποιεί αποκλειστικά το πολυτονικό σύστημα, την κάνει δύσκολη και δημιουργεί σημαντικές διαφορές με την αρχαία που ήταν άτονη.

 

Ειμαι ενα βημα μπροστα 

Link to comment
Share on other sites

τα παχη μου τα καλλη μου :p 

 

μαρεσει που αμα οταν χαζευω  κανα  BBW-ειδες  σαν αυτη 

 

 

 

 

σταζει το στομα μου μελι ενω οταν τρωω στην μαπα τυπους σαν τον Gaben και τον  Φιλη γκαζωνει η χοληδοχος  κυστη 

 

2 μετρα και 2 σταθμα  :p 

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

χρησιμοποιεί αποκλειστικά το πολυτονικό σύστημα, την κάνει δύσκολη και δημιουργεί σημαντικές διαφορές με την αρχαία που ήταν άτονη.

 

Αυτό το είχα διαβάσει πριν κάνα χρόνο. Γιατί τότε τα καθίκια οι καθηγητές μας δίδασκαν αρχαία με πνεύματα;

Link to comment
Share on other sites

Αυτό το είχα διαβάσει πριν κάνα χρόνο. Γιατί τότε τα καθίκια οι καθηγητές μας δίδασκαν αρχαία με πνεύματα;

Γιατί ως επί το πλείστον, διδάσκουν Ελληνιστική Κοινή και όχι την Αρχαία Ελληνική. Αν διαβάσεις ότι σε αυτή γράφτηκαν τα Ευαγγέλια, είναι εύκολο να καταλάβεις γιατί επιλέχθηκε και γιατί βγήκε η Καθαρεύουσα μετά (που μοιάζει πάρα πολύ).

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Εφόσον λοιπόν τα Έπη του Ομήρου, όπου και διδασκόμασταν ήταν στην αρχαία Ελληνική, αυτή έπρεπε να μας διδάσκουν, όχι την Κοινή.

Και αυτά δυστυχώς είναι διπλά μεταφρασμένα. Το αρχαίο κείμενο, είναι στην Κοινή και μετά έχουν και το νεοελληνικό... Το αρχαίο κείμενο είναι απόδοση του Αργύρη Εφταλιώτη. Λέσβιος από το Μόλυβο, λογοτέχνης, ένας από τους κορυφαίους στα νεοελληνικά γράμματα, που είχε κανονικό όνομα Κλεάνθης Κ. Μιχαηλίδης. Αυτός έκατσε κι έγραψε τα κείμενα ολοκληρωμένα κι έτσι αυτά διδασκόμαστε. Αρχικά ο Όμηρος δεν έγραψε ποτέ τα ποιήματά του, για διάφορους λόγους και ύστερα γράφτηκαν από διάφορους λόγιους σε τμήματα. Έτσι, το "πρωτότυπο" όπως αναφέρεται, είναι στην ουσία μια απόδοση αρκετά μεταγενέστερη και δεν έχει σχέση με το αρχικό ποίημα.

 

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ:

            Νεότερες και πολύ σοβαρές έρευνες αποδεικνύουν ότι τα ομηρικά έπη, εξ αρχής γράφτηκαν από τον Όμηρο, στο δεύτερο μισό του 8ου π.Χ. αιώνα και οι ραψωδοί και οι αοιδοί τα αποστήθιζαν από το γραπτό κείμενο και τα απήγγειλαν. Όμως η γλώσσα (διάλεκτος) των ομηρικών αριστουργημάτων δεν συμπίπτει με μια ορισμένη διάλεκτο, αλλά χαρακτηρίζεται από μια διαλεκτική ποικιλία. Γι’ αυτό μερικοί από τους παλαιότερους φιλόλογους πίστευαν πως η Ιλιάδα είναι αρχαιότερη και ότι είχε γραφεί στα αιολικά, από την οποία λένε ότι προήλθε η μεταγενέστερη Ιωνική Ιλιάδα. Οι απόψεις όμως αυτές δεν ευσταθούν και γι’ αυτό δεν καρποφόρησαν, γιατί αποδείχθηκε ότι η ομηρική γλώσσα (διάλεκτος)  δεν ανήκει καθαρά σε καμιά διάλεκτο παρουσιάζοντας στοιχεία κυρίως αιολικά και ιωνικά. Και τούτο γιατί οι Ίωνες και οι Αιολείς συμπορεύτηκαν στην κατάκτηση αυτής της περιοχής και ιδιαίτερα μετά τον Τρωικό πόλεμο.

            Πάντως όλα αυτά τα αιολικά, ιωνικά και αττικά στοιχεία δουλεύτηκαν τέλεια από τον Όμηρο στην ιωνική διάλεκτο. Αυτό το δούλεμα στις διαλέκτους μαζί με την τεράστια γλωσσοπλαστική και λεξοπλαστική δεινότητα του ποιητή, στάθηκε αφορμή να υποστηριχθεί η άποψη από μερικούς ότι η γλώσσα των επών είναι τεχνητή, καθαρά λογοτεχνική και δεν μιλιόταν από τον κόσμο. Αυτό όμως δεν μπορεί να ευσταθεί. Γιατί ποτέ και πουθενά δεν έγιναν αξιόλογα έργα του λόγου με φτιαχτή γλώσσα. Παντού και πάντα οι ποιητές δημιουργούν μια ζωντανή γλώσσα του τόπου τους, γιατί μόνο μ’ αυτήν μπορούν να επικοινωνούν με τον κόσμο τους. Την αναπλάθουν δουλεύοντάς την λεξοπλαστικά, ναι. Όμως ποτέ δεν την παραμερίζουν.

            Ο Όμηρος λοιπόν έγραψε στην Ιωνική της εποχής του. Αυτό όμως δεν θα μας κάνει να ανατρέξουμε παραπάνω για να θυμηθούμε ποιες πόλεις μιλούσαν την ιωνική διάλεκτο, για να αποδώσουμε ιωνική καταγωγή στον ποιητή. Μην ξεχνάμε ότι η ιωνική Σμύρνη, πρώτα ήταν αιολική και την κατέκτησαν οι Ίωνες.

 

ΜΙΝΩΪΚΗ ΚΑΙ ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ

            Το 1952 ο Άγγλος αρχιτέκτονας Βέντρις με τη συνεργασία του συμπατριώτη του ελληνιστή Τσάντγουικ διάβασε ελληνικά γραπτά κείμενα, τα οποία ήταν χαραγμένα με αιχμηρό εργαλείο πάνω σε πήλινες πινακίδες ξεραμένες στον ήλιο και κατά την πυρκαγιά των ανακτόρων ψήθηκαν κι έτσι διατηρήθηκαν ως τα σήμερα. Ήταν γραμμένες στη γραμμική γραφή Β΄ και βρέθηκαν στ’ ανάκτορα Κρήτης του Μίνωα και Πύλου του Νέστορα. Η γλώσσα των επιγραφών αυτών είναι ελληνικότατη και μάλιστα πολλά στοιχεία τα συναντάμε στην ομηρική γλώσσα ή στις ελληνικές διαλέκτους. Το συμπέρασμα αυτών των γραπτών επί των κεραμικών, της γραμμικής γραφής Β΄ είναι ότι η γλώσσα τους συγγενεύει περισσότερο με την γλώσσα των Ομηρικών επών. π.χ. τό(σ)σα. Η κοινή αυτή και σήμερα αντωνυμία είναι συνηθισμένη στα Μυκηναϊκά κείμενα. Άλλη λέξη: φάσγανα (το φάσγανο): Συνηθισμένη και στα ομηρικά έπη λέξη, για το ξίφος την συναντάμε και στην αρχαία Κυπριακή διάλεκτο και φυσικά στις παραπάνω πινακίδες. Ο Ventris και ο Chadwick έγραψαν: «Αν αυτή ήταν η γλώσσα του Νέστορα και Αγαμέμνονα, τότε αυτή ήταν και η γλώσσα του Δημόδοκου και των ποιητών εκείνης της εποχής». Ομολογείται δηλαδή ότι ο Όμηρος ο Νέστορας, ο Οδυσσέας, ο Αγαμέμνονας και ο Μίνωας στην Κρήτη μιλούσαν την ίδια γλώσσα, την ελληνική. Στην Μυκηναϊκή διάλεκτο παρατηρούμε και την ύπαρξη αμιγών δωρικών στοιχείων. Άλλωστε ο Όμηρος στην Οδύσσεια, ραψωδία τ, στίχοι: 172-180 μας λέει ότι πολλά χρόνια προ του Τρωικού πολέμου (1200π.Χ.) στην Κρήτη ζούσαν ανάμεσα σε άλλους και οι Δωριείς.

 

Κι έτσι για την ιστορία, ο Michael Ventris σκοτώθηκε σε τροχαίο στα περίχωρα του Λονδίνου, ενώ υποτίθεται ότι κοιμόταν στο δωμάτιό του στη Μεγάλη Βρεττάνια (Αθήνα) λίγες μέρες πριν δημοσιεύσει τα ευρήματά του με τίτλο "Documents in Mycenaean Greek". Είπαν ότι ήταν αυτοκτονία (χωρίς αιτία, χωρίς σημείωμα, χωρίς κανένα στοιχείο). Λίγο νωρίτερα είχε πεθάνει, λένε από καρκίνο, αλλά δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση, η συνεργάτης του Alice Elizabeth Kober. Ο τρίτος συνεργάτης, ο John Chadwick, δημοσίευσε την έρευνα τους 20 χρόνια μετά (!!!) αφού την είχε επεξεργαστεί.

 

Εν ολίγης, είχαν "σπάσει" τον κώδικα της Γραμμικής Β', αλλά όπως πολλοί πιστεύουν και της Α', όπου μέχρι και σήμερα δεν υπάρχει σαφής μετάφραση των κειμένων, παρά μόνο εικασίες και θεωρίες.

Έγινε επεξεργασία από Wizard!
  • Like 5
Link to comment
Share on other sites

Γιατί ως επί το πλείστον, διδάσκουν Ελληνιστική Κοινή και όχι την Αρχαία Ελληνική. Αν διαβάσεις ότι σε αυτή γράφτηκαν τα Ευαγγέλια, είναι εύκολο να καταλάβεις γιατί επιλέχθηκε και γιατί βγήκε η Καθαρεύουσα μετά (που μοιάζει πάρα πολύ).

 

Εντάξει αλλά γιατί να προτιμήσει κανείς την Αρχαία Ελληνική από την Ελληνιστική Κοινή? 

Μεγάλη συζήτηση ανοίγεις!

 

Προσωπικά εάν διαβάσω ένα κείμενο στην Ελληνιστική Κοινή με λεξιλόγιο περί το 300 π.Χ. καταλαβαίνω περίπου το 80-90% του κειμένου. Εάν διαβάσω ένα κείμενο στην Αρχαία Ελληνική του 500 π.Χ. το ποσοστό πέφτει στο 50-60% και για τα πιο παλιά ντεν γκαταλαμπαίνει γκρι.

 

Η Ελληνιστική κοινή είναι η γλώσσα που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία, όντας η γλώσσα η οποία διαδόθηκε σε όλον τον κόσμο και επικράτησε ως lingua franca της εποχής της. Δεν είναι δυνατόν οι γνώστες της ελληνικής να μην ξέρουν γιατί το helicopter και το hotel έχουν h που δεν προφέρεται ή προφέρεται ελαφρώς στην αρχή στις λατινογενείς γλώσσες (γαλλικά, αγγλικά).

 

Επίσης για μένα δεν είναι εύχρηστη η χρήση της αρχαίας, μην ξεχνάς ότι ο γραπτός λόγος δεν είχε ούτε κενά στις λέξεις και όλα ήταν κεφαλαία, πράγμα που εμένα προσωπικά με δυσχέραινει πολύ στην ανάγνωση!!

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.