Jump to content



ι ξένοι έπαθαν φραπεδομανία(για δώστε τα φώτα σας)....


anhelito

Recommended Posts

Έβλεπα χθές τελεόραση κ όλα τα κανάλια είχαν ρεπορταζ με ξένους που τρελαίνονταν για φρεπεδούμπα! Μάλιστα πολλοί δεν ήξεραν πώς πίνετε κ τον κατέβαζαν μονορούφι!!!!!!!

Αυτό είδε κ μια φίλη μου από το εξωτερικό κ με ρωτάει πώς φτιάχνεται ο φραπές(με γάλα-χωρίς). Βασικά εγώ ποτέ δεν τον πέτυχα. Μετά από κανά τέταρτο γίνεται σαν ζουμί! Λές κ τα καταστήματα έχουν το μαγικό ραβδάκι κ φτιάχνουν καταπληκτικό φραπέ ακόμα κ μετά από 1 ώρα πίνεται.

Για ρίχτε τις ιδέες σας σχετικά με τη φραπεδοσυνταγή. Ποιά είναι τα βήματα για επιτυχημένο φραπέ. Φαντάζομαι ένα χτυπητήρι επιβάλλεται. Μετά όμως τί γίνεται?????

Θα πάω σύντομα στο εξωτερικό κ πρέπει να είμαι καλά προπονημένος σε αυτό το σπόρ!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Σιγά μην βάλει ένα τόνο!! Ο καφές που παίρνεις σπίτι σου είναι διαφορετικός από αυτόν που αγοράζουν τα μαγαζιά. Εκείνος είναι σε σκόνη για να διαλύεται και να διατηρείται καλύτερα. Αυτός που παίρνουμε από το σούπερμάρκετ είναι σε μορφή "κόκκων"¨. Μια με μιάμιση κουταλιά αρκεί. Στα μαγαζιά μπορεί να βάζουν και 2 και τρείς ανάλογα το κουτάλι. Όσες κουταλιές ζάχαρη θες, και ένα μικρό σφηνάκι νερό. Χτύπημα , στον πάτο του ποτηριού και όχι ψηλά γιατί θα αφήσεις όλη τη ζάχαρη κάτω, και με μέτρο. Αν δεν το χτυπήσεις αρκετά θα μείνει ζάχαρη αδιάλυτη, αν το χτυπήσεις πολύ θα φτιάξεις αφρό τσιμέντο. Παγάκια, γάλα, νερό και είσαι έτοιμος. Εγώ πάντως προτιμώ το σεικέρ. Βγάζει καλύτερο καφέ κατα τη γνώμη μου.

Επίσης να ξέρεις ότι στην καφετέρια παίζουν και τα παγάκια ρόλο. Οι περισσότεροι έχουν παγάκια έτοιμα με μεγάλη δόση αμμωνίας που δεν λιώνουν ποτέ!

Link to comment
Share on other sites

Bασικα στο χτυπημα βαζεις λιγο νερο,μετα προσθετεις (μονο ετσι διατηρειται ο αφρος)

Αλλα στις καφετεριες προσθετουν εκ των υστερων τον αφρο ο οποιος αν δεν κανω λαθος περιεχει και ασπραδι αυγου γι αυτο και ειναι τοσο πηχτος

@anhelito

μη φοβασαι ,δεν εισαι ο μονος που δεν τον πετυχαινει γιατι και σε 10 διφορετικες καφετεριες θα δοκιμασεις 10 διαφορετικες version του φραππε...

Link to comment
Share on other sites

Αρχική απάντηση από Skinny13

Bασικα στο χτυπημα βαζεις λιγο νερο,μετα προσθετεις (μονο ετσι διατηρειται ο αφρος)

Αλλα στις καφετεριες προσθετουν εκ των υστερων τον αφρο ο οποιος αν δεν κανω λαθος περιεχει και ασπραδι αυγου γι αυτο και ειναι τοσο πηχτος

Αυτό λέγεται μείγμα, και μπορείς να χαρακτηρίσεις τις καφετέρειες που χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή το λιγότερο άθλιες... Όσο για το αβγό... μην ξεράσω!

Link to comment
Share on other sites

Ο σωστός φραπές...

Μια σωστή φραπεδιά πρέπει να έχει πάντα καλαμάκι. Το καλαμάκι δείχνει άνεση γιατί δε σε αναγκάζει να σκύβεις για να πιεις τον καφέ, είναι μια εφεύρεση κατά της κούρασης και της περιττής σπατάλης ενέργειας. Το καλαμάκι μάλιστα πρέπει να είναι σπαστό για να διευκολύνει την σωστή πόση του καφέ. Ακόμα το καλαμάκι είναι η μισή αρχοντιά για τη φραπεδιά καθώς σου δίνει τη δυνατότητα να ανακατεύεις κάθε λίγο το περιεχόμενο του ποτηριού. Το ανακάτεμα του φραπέ είναι μέτρο χλίδας και πρέπει να γίνεται με το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο. Ειδικά αν συνοδεύεται από μαύρο γυαλί και τα πόδια πάνω στις καρέκλες, το ανακάτεμα προσθέτει πολλά στο status του καθενός φραπεδοκατακτητή.

Η πρώτη ρουφηξιά της φραπεδιάς είναι ιερή. Η όλη κίνηση όπου σπας το καλαμάκι, το βάζεις στο στόμα αργά και αισθησιακά και βλέπεις την καφέ ρευστή μάζα να ανεβαίνει και να πλησιάζει στη στοματική σου κοιλότητα, αποτελεί μια ιεροτελεστία που αξίζει όσο λίγες.

Η τελευταία γουλιά του φραπέ είναι εξίσου σημαντική με την πρώτη. Αν και κάθε φορά που τελειώνουμε το φραπέ μας πρέπει να γεμίζουμε με νερό και να συνεχίζουμε, πρακτικά ο φραπές τελειώνει όταν μας πιάνει το τέταρτο κατούρημα από τα πολλά υγρά. Τότε και μόνο τότε μπορούμε να κοπανήσουμε την τελευταία ρουφηξιά κάνοντας το χαρακτηριστικό ήχο ικανοποίησης ρουφώντας ταυτόχρονα καφέ και αέρα, με το γνωστό και αηδιαστικό για τους υπόλοιπους - απολαυστικό για εμάς "σλουρπ". Αυτό ΕΙΝΑΙ ηδονή!

Η σωστή η φραπεδιά πρέπει απαραίτητα να περιέχει παγάκια. Τα παγάκια, πέρα από τη δροσιά που παρέχουν, κάνουν το ανακάτεμα περισσότερο ζωντανό και δυνατό. Και μην αναφέρουμε πάλι τα περί σημασίας ανακατέματος...

Ο φραπές πρέπει να είναι πάντα γλυκός. Αυτό είναι αναντίρρητο αξίωμα και όποιος διαφωνεί σε αυτό τον παίρνει. Αν θέλει κάποιος να πιει μέτριο ή πικρό καφέ να πιει ελληνικό. Δε θα ανεχτώ από κανέναν να καταστρέφει το image του απόλυτου μη αλκοολούχου ροφήματος. Αυτό επιστημονικά δίνεται από την ηρεμία και τη γαλήνη που παρέχει η γλυκόζη στον ανθρώπινο οργανισμό. Γιατί όταν πίνεις καφέ πρέπει να είσαι αραχτός και άνετος. Έχετε δει εσείς ποτέ το Βέγγο να πίνει φραπέ; Εγώ όσο θυμάμαι τις ταινίες του, τάραζε τους ελληνικούς!

Το ιδανικό χρώμα της φραπεδιάς είναι το καφέ(μα τι άλλο θα μπορούσε να ήτανε). Προσοχή όμως! Το καφέ το ανοιχτό, το οποίο είναι το ίδιο καφέ με τα κακάκια μας όταν έχουμε φάει μουσακά(το έχω ψάξει το θέμα σε πολλά πειραματόζωα). Οποιαδήποτε άλλη απόχρωση κρίνεται κατακριτέα. Επίσης επιβάλλεται να πίνεται σε ψηλό, λεπτό και κυλινδρικό ποτήρι.

και κάτι πιο αναλυτικό...

Ο καφές εν γένει είναι θέμα image. Θέμα image μπορεί να είναι οτιδήποτε. Ο μπερές, το σκουλαρίκι στη μύτη, το επάγγελμα, ο τρόπος αντιμετώπισης του άλλου. Σε κάθε είδος ανθρώπου ανήκει και ένα είδος καφέ. Και ότι συνοδεύει το φραπο-κεντρικό σύστημα επίσης είναι θέμα image. ’λλο το μαύρο καλαμάκι, άλλο το πράσινο όταν πίνεις φραπέ πχ. Και όπως και να το κάνουμε δεν μπορούμε να πίνουμε όλοι γαλλικό ή όλοι καπουτσίνο ή όλοι φραπέ όπως δεν φοράμε όλοι μπερέ ή δεν έχουμε σκουλαρίκι στη μύτη. Από την άλλη το image που προβάλουμε προς τα έξω εξαρτάται από το τι είναι αυτό το "έξω", μπερέ μπορώ να φοράω όλη μέρα αλλά στην δεξίωση του πρέσβη, θα βάλω κουστούμι. Κάποιοι θα φορέσουν και τότε βέβαια το μπερέ δεν παύει όμως να ισχύει ότι το image που προβάλουμε παίζει, έστω και λίγο, ανάλογα με τις συνθήκες εν γένει. Κοινώς την μία θα πιω φραπέ "έτσι", την άλλη "αλλιώς". Για το τι είναι το "έτσι" και τι είναι το "αλλιώς" συνεχίστε την ανάγνωση.

Απορρίπτουμε όλα τα άλλα και επικεντρωνόμαστε στον φραπέ εφαρμόζοντας τα παραπάνω. Καταρχάς. Είναι:

Ονο.: Ο φραπές

Γεν.: Του φραπέ

Αιτ.: Τον φραπέ

Κλι.: Ω φραπέ

Όχι ο φραπέ, νομίζω αναφέρθηκε κάπου αλλά δεν αιτιολογήθηκε πλήρως, ο φραπές είναι ελληνικό δημιούργημα, και φυσικά κλίνεται όπως κάθε άλλη ελληνική λέξη.

Μην σας ξεγελά το frappe πχ, με τις περίεργες αξάν στο e. Δεν θα σταθώ σε

ύμνους με έχουν ήδη καλύψει και γενικά ότι έχει ειπωθεί μέχρι τώρα επί του

θέματος ισχύει μέχρι να το αναιρέσω αν χρειαστεί.

Υπάρχει σωστός τρόπος να πιεις ένα φραπέ. Δεν είναι υποκειμενικό. Απλά ανά περίπτωση αλλάζει το "σωστό". Υπάρχουν κυρίως δυο περιπτώσεις γενικές. Ο φραπές σαν συμπλήρωμα, ο φραπές σαν αντικείμενο. Ακολουθούν παραδείγματα.

Φραπές σαν συμπλήρωμα:

"-Φέρε το τάβλι, φτιάξε κι έναν φραπέ"

Διάβασμα εφημερίδας/ μιγαδικής ανάλυσης κτλ με φραπέ

"-Έχω ακόμα να κόψω ΧΧΧ τιμολόγια, πάω να φτιάξω Χο φραπέ"

Φραπές σαν αντικείμενο:

"-Φτιάξε έναν φραπέ, φέρε και το τάβλι"

"-Θησείο 21:00 γέφυρα, για καφέ"

Τηλεόραση με φραπέ.

Πρώτη περίπτωση δηλαδή όταν η κύρια ασχολία είναι κάτι άλλο και ρίχνουμε

ρουφιξιές στον φραπέ φευγαλέα δεύτερη περίπτωση όταν όλη μας η προσοχή είναι συγκεντρωμένη σε αυτόν καθ' αυτόν τον φραπέ. Δεν κατακρίνουμε το ένα ή το άλλο, ούτε το ένα υπερτερεί του άλλου. Ο φραπές φτιάχτηκε να καλύπτει όλες τις περιπτώσεις. Όμως δεν μπορείς να κάτσεις Θησείο πχ και να πάρεις έναν φραπέ που θα πιεις όπως θα τον έπινες αν δούλευες σε οικοδομή(σε πλαστικό ποτηράκι πχ) και τούμπαλιν. Παραθέτω ορισμένους κανόνες για να μάθετε επιτέλους να πίνετε φραπέ σαν άνθρωποι. Βέβαια μιλάω για το ιδανικό κατά εμέ πρότυπο του φραπέ. Από εκεί και πέρα όσο πιο κοντά τόσο το καλύτερο.

Γενικοί κανόνες

1.Ο φραπές φτιάχνεται με ηλεκτρικό χτυπητήρι μπαταρίας ή πρίζας. Σάκερ

χρησιμοποιούν μόνο οι πρωτόγονοι ούγκα-ούγκα άνθρωποι των σπηλαίων. Στο σάκερ δεν φτιάχνεις φραπέ, φτιάχνεις χτυπημένο καφέ. Αν δεν έχεις χτυπητήρι να πας να πάρεις, 1500 τα έχει το Μάκρο σε διάφορα χρωματάκια για όλα τα γούστα και τις διαθέσεις. Αμάν πια, ξεφτίλα.

2.Ο φραπές πρέπει να έχει παγάκια. Αλλιώς μέσα σε λίγη ώρα γίνεται

κατρουλόζουμο. Φραπές χωρίς παγάκια δεν είναι φραπές.

3.Ο φραπές δεν πρέπει να έχει πάνω από τρία μεσαίου μεγέθους παγάκια. Στην αρχή θα πίνετε μείγμα καφέ και ζάχαρης(αφού ο καφές δεν έχει αρκετό νερό με τα παγάκια να καταλαμβάνουν όλο το χώρο) και προς το τέλος θα πίνετε νερομπούλι(όταν θα έχουν λιώσει τα παγάκια αλλά δεν θα υπάρχει και καφές στην ουσία αφού θα τον έχετε πιει)

4.Δεν είναι γυφτιά να συμπληρώσετε νερό στο ποτήρι όταν ο φραπές είναι προς το τέλος του. Σας εγγυάται ότι θα εκμεταλλευτείτε 100% το μείγμα σας. Με προσοχή μην το κάνετε νερομπούλι για άλλη μια φορά.

5.Έναν φραπέ δεν τον πίνουμε 40 και 5 ώρες. Τον πίνουμε το πολύ μέσα σε

διπλάσιο χρόνο από αυτόν που χρειάστηκε για να λιώσουν τα παγάκια αλλιώς

γίνεται κατρουλόζουμο όπως είπα και παραπάνω.

6.Ένα φραπέ δεν τον πίνουμε σε 2 λεπτά. Ο φραπές δεν είναι γάλα με νεσκουικ.

Οι ρουφηξιές συγκεκριμένα πρέπει να διαρκούν ένα με ενάμιση δευτερόλεπτο με μέτρια(μείον) πίεση αναρρόφησης.

7.Δεν βάζουμε τον φραπέ στο ψυγείο σε καμία περίπτωση για να τον πιούμε

αργότερα. Είναι γυφτιά, ο αφρός θα ξεραθεί, χύστε τον στον νεροχύτη καλύτερα.

Σιγά μην τον κάνουμε και παγάκια.

8.Ο φραπές δεν πίνεται τον χειμώνα. Το ξέρω ότι σας καταστρέφω όλο το σύμπαν με αυτό και προσβάλλω την εικόνα του φραπέ που κολλάει παντού αλλά έτσι

είναι. Αν έξω βρέχει και είσαι μέσα στο πάπλωμα, σηκωθείς και πας να φτιάξεις φραπέ, είσαι ανώμαλος, εθισμένος κτλ. Ο φραπές πίνεται εννιά μήνες το χρόνο εκτός χειμώνα δηλαδή. Εξάλλου αν ο φραπές καταναλισκόταν παντού και πάντα με οποιασδήποτε συνθήκες θα έχανε το πρεστίζ του, θα εκλαϊκευόταν σε ελεεινό/ εξευτελιστικό σημείο. Πιείτε Νες ζεστό. Ο Νες είναι άμεσα συνδεμένος έτσι κι αλλιώς με το χειμώνα. Θα μου πείτε και ποιος το λέει αυτό; Τα σποτάκια της TV; Θα αναφερθώ παράκατω.

9.Αφού τελειώσουμε τον φραπέ δεν ρουφάμε τον αφρό κάνοντας διάφορους χχχχσλλρρρρρπ ήχους σαν την γιαγιά μου που προσπαθεί να φάει σούπα. Ο αφρός στον φραπέ είναι στην ουσία διακόσμηση. Με την ίδια λογική δεν βγάζουμε το καλαμάκι κάθε λίγο και λιγάκι για να το γλύψουμε.

Φραπές συμπλήρωμα

Οι απαιτήσεις εδώ είναι κάπως μικρότερες έναντι της επόμενης κατηγορίας.

1.Μας καλύπτει και ένα άσπρο πλαστικό ποτήρι το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να έχει πλαστικό καπάκι από πάνω έτσι ώστε να μπορούμε να ανακατεύουμε συνεχώς τον καφέ ανακατεύοντας την ζάχαρη και αναμοχλεύοντας τον ξεραμένο αφρό.

2.Η ποσότητα της ζάχαρης πρέπει να είναι αντιστρόφως ανάλογη της βαρύτητας της εργασίας που κάνουμε εκείνη τη στιγμή που πίνουμε τον φραπέ και δεν είναι υποχρεωτικό να είναι καλά χτυπημένη.

3.Επίσης οι κουταλιές καφέ και οι κουταλιές της ζάχαρης, δεδομένου το ότι

τηρείται ο προηγούμενος κανόνας στο άθροισμα πρέπει να δίνουν ή τέσσερα ή πέντε. Έτσι έχουμε την περίπτωση του ταβλακίου με συνοδευτικό καφέ με

κουταλιές 2-3 ενώ ο ξαγρυπνισμένος unix administrator τείνει στο 5-0.

4.Και γάλα να μην έχει δεν χάλασε ο κόσμος.

5.Κατά την μετακίνηση μας αν αυτή απαιτείται ο φραπές αποτελεί προέκταση του χεριού μας κρατώντας τον με τα τα πέντε δάκτυλα από το πάνω μέρος του ποτηρακίου με την παλάμη ανοιχτή. Είναι μούρη και μαγκιά.

Φραπές αντικείμενο

Εδώ σημασία έχει και η ψυχολογική προετοιμασία. Επιβάλλεται η εύρεση άνετης καρέκλας και τραπεζακίου τέτοιου ώστε να μπορείτε να βάλετε τα πόδια σας πάνω

του ή στα ξύλα/σίδερα που το δένουν. Μερικές εισπνοές και εκπνοές βαθιές πριν αρχίσετε να πίνετε θα σας βοηθήσουν να χαλαρώσετε πλήρως και να προετοιμάσετε ψυχή τε και πνεύμα να δεχτεί το νέκταρ του Έλληνα.

1.Το ποτήρι πρέπει να είναι γυάλινο, με σχήμα V καλλιγραφικό ώστε να μην

μένει ο αφρός πάνω σε αυτό αλλά να ακολουθεί το υγρό μέρος καθώς η στάθμη μειώνεται.

2.Το καλαμάκι πρέπει να είναι μαύρο και σπαστό κι όχι διαφανές όπως αυτά την amitaς ή άσπρα πχ με πράσινες γραμμούλες.

3.Ο φραπές πρέπει να πίνεται γλυκός και πάντα με γάλα. Όσοι δεν θέλετε, να πάρετε ελληνικό όπως ο Βέγγος κι ο Ξανθόπουλος. Δύο κουταλιές καφέ για πλούσιο αφρό. Ειδικά άμα τον έχετε πληρώσει σε καφετέρια απαιτήστε ο αφρός να έχει και κανέλα πάνω. Στην τελική το να πιεις ένα γλυκό καφέ δεν κάνει κακό και στα νεύρα και το κυριότερο σου αφήνει το περιθώριο να πιεις κι άλλον όταν επιστρέψεις σπίτι σου(μαγκιά).

4.Ο φραπές με μπέιλις δεν είναι φραπές(είναι φραπές με μπέιλις) και τον

πίνουνε μόνο τα παιδάκια της δευτέρας λυκείου κι οι ΤΕΕτζήδες.

5.Ο φραπές αντικείμενο καταναλώνεται συνήθως σε καφετέριες. Κοινώς τον

πληρώνετε. Απαιτήστε η ζάχαρη να είναι χτυπημένη. Τους πληρώνετε για αυτό ακριβώς το λόγο. ’λλο φραπές, άλλο χτυπημένος παγωμένος νες με ζάχαρη. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Κάντε φασαρία, αναποδογυρίστε το τραπεζάκι μαζί με τα τασάκια, απειλήστε τους ότι θα παλουκώσετε την γκαρσόνα και ότι θα κατσαβιδώσετε τον barman. Αλλά και σπίτι σας να τον φτιάξετε να τη χτυπήσετε ρε μούτρα. 800 δρχ το μεσαίο κουτάκι πήγε. Λυπηθείτε τα λεφτά σας. Και μετά από όλα αυτά θα μου πείτε και ποιος καθορίζει τα πρέπει, θα χαρείτε για μερικές στιγμές με την σκέψη ότι έγραφα τόση ώρα ενώ σας αρκούσε μια στιγμή για να τα χαλάσετε όλα. Γιατί δηλαδή έτσι κι όχι αλλιώς. Τέρμα η χαρά.

Στον άνθρωπο δημιουργούνται/ καλλιεργούνται/ μεταβάλλονται καθημερινά διάφορα πρότυπα. Αν κάποιος δεν τα ακολουθεί σωστά και λέγοντας σωστά εννοώ το πρότυπο πάνω στο οποίο έχουν συμφωνήσει σχεδόν όλοι τότε αυτός τραβάει την προσοχή, οι άλλοι τον φτύνουν και δεν τον παίζουν στην παρέα τους. Δεν είναι μαγκιά να το παίζεις εκτός προτύπων. Δεν είναι πρωτοπορία. Δεν υπάρχει η δικαιολογία ότι και ο Newton ήταν ανώμαλη προσωπικότητα όπως εσείς. Κόμπλεξ είναι. Κόμπλεξ είναι να πας στον πρέσβη με μπερέ. Κόμπλεξ είναι να πίνεις φραπέ με 7 βαθμούς Κελσίου έξω. Δείτε το και αλλιώς. Πληρώνετε έναν image maker και σας υπόσχεται κοινωνική καταξίωση με την θυσία να ξυρίσετε το κεφάλι σας. Ο image maker αυτό είπε. Τώρα αν θα το ξυρίσετε είναι δική σας υπόθεση. Δείτε τα παραπάνω λοιπόν σαν klidge image making.

Επίσης θα μου πείτε μεγάλε στην εθνική ξεμείναμε που να το βρω το χτυπητήρι. Οκ, πάσο. Το πρότυπο ωστόσο εξακολουθεί να υπάρχει. Και όσο πιο πολύ ακολουθείται τόσο το καλύτερο. Δεν σημαίνει ότι επειδή ο φραπές στην καφετέρια πρέπει να είναι γλυκός με γάλα και κανέλα στον αφρό πάει και τελειώσε οτιδήποτε άλλο είναι για πέταμα. Ούτε είναι αδερφή όποιος θέλει τον ακριβοπληρωμένο του καφέ έτσι σερβιρισμένο. Αφού έχουν κανέλα γιατί να μην βάλουν στον καφέ σας; Αφού έχεις σπαστό καλαμάκι γιατί να το πιείς από το ποτήρι;

Διευκρίνιση Οι π*******ς δεν πίνουν φραπέ. Οι π*******ς πίνουν καφέδες λιγότερο εκλαϊκευμένους σε σύγκριση με τον φραπέ, όπως πχ ο irish, scotish και γενικά ότι καφέ αναφέρει ο κατάλογος του flocafe με περίεργο όνομα. Καφέδες ζεστοί ακόμα και το καλοκαίρι, καφέδες μέχρι τη μέση του φλιτζανιού και κρέμα όλο το υπόλοιπο που την τρως με το κουταλάκι γλύφοντας το επιδεικτικά.

Ελπίζω με τα παραπάνω να έκανα ένα βήμα προς την συμφιλίωση όσων υποστηρίζουν ότι ο φραπές είναι γκλαμουριά κι αυτών των οπαδών του fiesta frappe. Ο φραπές είναι για όλους!(εκτός τους π*******ς)

Και τέλος οι κατηγορίες του frappe (λίγο κρύο για τα γούστα μου)

Ο φραπές του Μ@λ@κ@ :

Πρώτα απ' όλα είναι πάντα πολύ καλά... χτυπημένος (με τα χέρια φυσικά)!

Του αρέσει να τον χτυπάει μόνος του και φυσικά και να τον πίνει μόνος του.

Βέβαια καμία φορά ξεχνιέται και από το πολύ κούνημα γεμίζει τον τόπο

αφρούς και καφέ, σταγόνες αλλά πάντα προετοιμασμένος για παν ενδεχόμενο

έχει παραμάσχαλα το diana...

Ο φραπές του Αρχάριου / άσχετου / Πρωτάρη:

Διακρίνεται πολύ εύκολα ανάμεσα σε ένα πλήθος φραπεδούμπων, διότι

αποτελείται 3/4 από αφρόγαλα και 1/4 από καφέ. Τι να πω για το άτομο αυτό,

πιείτε τον παραπάνω καφέ ελαφρά τη καρδία και την αρκεστείτε σε ευγενικά

σχόλια του τύπου "...να' σαι καλά, πάνω που θα σου έλεγα ότι

βιαζόμουνα..." ενώ την επόμενη φορά "...κάτσε κάτω μη μου κουράζεσαι θα

κάνω εγώ τον καφέ, άραξε εσύ...". Βέβαια αυτή είναι και γνωστή μέθοδος που

χρησιμοποιείται από ένα μεγάλο ποσοστό του γυναικείου πληθυσμού για να μην

τους ζητάνε να κάνουν καφέ "...εεεε εγώ θα πάρω ένα χυμό. Δεν έχει; Βαλε

μου τότε ένα νεράκι..."

Ο φραπές του Τεμπέλη:

Λέγεται αλλιώς και φραπές του κουταλιού. Παίρνουμε νερό, ζάχαρη, καφέ,

κουτάλι. Τα ρίχνουμε σε ένα ποτήρι. Ανακατεύουμε για 5 δευτερόλεπτα και...

voila! Έτοιμο το παρασκεύασμα προς πόση. Συνοδεύεται πάντα από καλαμάκι

1-2 μέτρων για να μη χρειάζεται ο καημένος να σκύβει αλλά μόνο να ρουφάει.

Ο Μπεκρή φραπές:

Πως λέμε Μπεκρή Μεζές (Πολύ άσχετο)! Φτιάχνεται όπως ο irish coffee αλλά

στην δικιά μας περίπτωση αντί για ουίσκι βάζουμε... ρετσίνα! Βέβαια

μπορείτε να πεταχτείτε σε καμία τελειωμένη ταβέρνα, να πάρετε χύμα κρασί

αλλά δεν σας εγγυόμαστε ότι θα έχετε τα ίδια γευστικά αποτελέσματα που θα

είχατε με ένα Αγιορείτικο. Δοκιμάστε εσείς και στείλτε μας εντυπώσεις...

Ο φραπές Ματογυάλι / ΑΖΑΧ (Τα κάνει αόρατα)!:

Κάθεστε στην καφετέρια, παραγγέλνετε το καφεδάκι σας και περιμένετε...

Επιτέλους έρχεται ο πολυπόθητος καφές. Aνάβετε και ένα τσιγαράκι (πάει

πολύ το άτιμο, δε συμφωνείτε; ) σηκώνετε το ποτήρι και... ω! Θαύμα!!!

Μπορείτε και βλέπετε μέσα από το ποτήρι τον κολλητό / η σας που κάθεται

στο τραπέζι απέναντι από εσάς!!! Ναι, ναι δεν πρόκειται για τρυκ, ούτε για

οφθαλμαπάτη απλώς στην καφετέρια που καθίσατε δουλεύει ο γνωστός απλοχέρης

Σκρούτζ που έκανε τον καφέ σας σύμφωνα με την γραμμή που έχει χαράξει το

αφεντικό του (...και που 'σαι κούκλε μισή κουταλιά καφέ και πολύ

είναι...!). Αυτό είναι που λέμε σε βλέπω στο ποτήρι μου.

Ο φραπές του Ανεπιθύμητου:

Φτιάχνεται κανονικά απλώς αντί για ζάχαρη βάζουμε αλάτι! Βέβαια αυτό

υπάρχει και σε διάφορες παραλλαγές ανάλογα με το πόσο ανεπιθύμητος είναι ο

πότης. Μπορείτε αντί για αλάτι να ρίξετε καθαρτικό, ξύδι, να βάλετε νερό

από την τουαλέτα (χωρίς να έχετε τραβήξει το καζανάκι!) να του δώσετε

καλαμάκι με το οποίο καθαρίζατε πιο πριν τα αυτιά σας... Αυτοσχεδιάστε!!!

Ο φραπές του Επ' άπειρον / Μπανιστηρτζίδικος:

Τον παραγγέλνουμε στην τύχη χωρίς κάποια ιδιαίτερη προτίμηση και

αγναντεύουμε νωχελικά τις αιθέριες υπάρξεις που επιδεικνύουν τα κάλλη τους

around (κοινώς νυφοπάζαρο). Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και οι καφέδες

ακριβοί, παίρνουμε ένα φραπέ και όταν φτάσει στον αφρό κάνουμε επαναγέμιση

του ποτηριού χρησιμοποιώντας το έξτρα νερό που έχουμε στο τραπέζι. Έτσι

έχουμε όλο το χρόνο δικό μας να χαζέψουμε τριγύρω... Επίσης, καταφέρνουμε

σιγά σιγά να μεταβούμε στην κατηγορία του καφέ ΑΖΑΧ.

Σ.Σ.: Δε ξέρω ποιοι τα έχουν γράψει αυτά οπότε δεν έχει credit σε κάποιον :o Μου είχαν έρθει σε email πριν από αρκετό καιρό και τα είχα κρατήσει...

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν ακούστε μια ιστορία ψιλοσχετική μ' αυτά που ανέφερε o DJD. Πριν αρκετό καιρό σε μια παραλία της Θεσσαλίας (Μεσάγκαλα) έκανε διακοπές 1 φίλος μου και ταυτόχρονα δούλευε σε 1 καφετέρια. Είχε και 1 μηχανάκι της κακιάς ώρας που για να πάρει μπρος έπρεπε να φάει πολλές μανιβελιές. Απέναντι από κει έμενε 1 Γερμανός ο οποίος σύχναζε και στο καφέ. Κάθε μέρα έβρισκε διασκεδαστική την προσπάθεια του φίλου μου να βάλει μπρός το μηχανάκι και γέλαγε μπροστά του σαρκαστικά. Ώσπου μια μέρα 1 ιδέα έσκασε στο μυαλό του φίλου μου σαν εκδίκηση. Την αμέσως επόμενη φορά που ζήτησε φραπέ ο γερμανός προσφέρθηκε να τον κάνει αυτός, πήγε στην κουζίνα και τον ετοίμασε. Έβαλε καφέ παγάκια ζάχαρη αλλά αντί για νερό κ@τούρησε μέσα στο ποτήρι και το γέμισε μέχρι πάνω χωρίς καθόλου νερό. Ο Γερμανός το καταευχαριστήθηκε και ήπιε μέχρι και την τελευταία γουλιά αφρού ρουφώντας το με υπέρτατη ευχαρίστηση. Εν τω μεταξύ είχαν μαζευτεί εκεί 4 - 5 φίλοι μου και είχαν πέσει κάτω από τα γέλια :devil: :D:hehe:

Link to comment
Share on other sites

Αρχική απάντηση από georgesod

Πριν αρκετό καιρό σε μια παραλία της Θεσσαλίας (Μεσάγκαλα) έκανε διακοπές 1 φίλος μου και .....

Kai αλλος πατριωτης!!Που γυρνας καστρι λουτρο η μεσαγκαλα??

Αν και εγω οπου γης πατρις!!Απο παραλια Αγ.Παντελεημονα (ιtsy bitsy -ανεμος) μεχρι βελικα-πολυδενδρι συμπεριλαμβανομενου και καστρι λουτρο!Βασικα ρακετες και αγιος ο θεος!Φετος θα λειτουργησει υποκαταστημα και στον αγιο κωνσταντινο(λαμια,καμμενα βουρλα):D

Οσο για τον καφε ειναι θεμα γουστου και θεμα τυχης αν θα τον πετυχεις με την πρωτη!!Με το χτυπητητρι φτιαχνεις εντονο δυνατο αφρο (κρατει σε διαρκεια) αλλα αν δεν προσεξεις θα γεμισεις αφρο ολο το ποτηρι!Με το σεικερ θελει δοκιμες μεχρι να πετυχεις τον αφρο που θες(πιο κουραστικο) αλλα με τον καιρο πετυχαινεις καλο ισως και ιδιο αποτελεσμα!!

(Ο καφετζης της γειτονιας σας)

Αν μη τι αλλο νομιζω η λαρισα μπορει να θεωρηθει η πολη του καφε!!!Η βραζιλια τους φτιαχνει η λαρισα τους καταναλωνει!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Αρχική απάντηση από bleo8onhs

Αυτό λέγεται μείγμα, και μπορείς να χαρακτηρίσεις τις καφετέρειες που χρησιμοποιούν την τεχνική αυτή το λιγότερο άθλιες... Όσο για το αβγό... μην ξεράσω!

Πλακα κανεις?

Ολες το κανουν αυτο το πραγμα

Link to comment
Share on other sites

Αρχική απάντηση από ΝTG [Σήμερα, στις 23:37]

Kai αλλος πατριωτης!!Που γυρνας καστρι λουτρο η μεσαγκαλα??

Αν και εγω οπου γης πατρις!!Απο παραλια Αγ.Παντελεημονα (ιtsy bitsy -ανεμος) μεχρι βελικα-πολυδενδρι συμπεριλαμβανομενου και καστρι λουτρο!Βασικα ρακετες και αγιος ο θεος!Φετος θα λειτουργησει υποκαταστημα και στον αγιο κωνσταντινο(λαμια,καμμενα βουρλα):D

Οσο για τον καφε ειναι θεμα γουστου και θεμα τυχης αν θα τον πετυχεις με την πρωτη!!Με το χτυπητητρι φτιαχνεις εντονο δυνατο αφρο (κρατει σε διαρκεια) αλλα αν δεν προσεξεις θα γεμισεις αφρο ολο το ποτηρι!Με το σεικερ θελει δοκιμες μεχρι να πετυχεις τον αφρο που θες(πιο κουραστικο) αλλα με τον καιρο πετυχαινεις καλο ισως και ιδιο αποτελεσμα!!

(Ο καφετζης της γειτονιας σας)

Αν μη τι αλλο νομιζω η λαρισα μπορει να θεωρηθει η πολη του καφε!!!Η βραζιλια τους φτιαχνει η λαρισα τους καταναλωνει!!!!!

Το μενού τις επόμενες μέρες λέει red-hot-chilli-Γιώργος :hehe: κοντά στο Κόκκινο νερό

Link to comment
Share on other sites

Αρχική απάντηση από georgesod

Το μενού τις επόμενες μέρες λέει red-hot-chilli-Γιώργος :hehe: κοντά στο Κόκκινο νερό

Aυτη τη περιοχη την εχω ξεχασει!!Θα παραμεινω πιστος στις αλλες 3-4 που προανεφερα!

Link to comment
Share on other sites

Αρχική απάντηση από Skinny13

Πλακα κανεις?

Ολες το κανουν αυτο το πραγμα

Μπορει εκει που πίνεις εσύ καφέ να το κάνουν όλες! Εδώ και γενικά όπου έχω πιει καφέ, ΔΕΝ το κάνουν. Θα μου πεις, δεν έχεις πιει καφέ σε αρκετά μαγαζιά. Ίσως. Πάντως σου εγγυώμαι ότι στα μέρη μου, Αιτωλικό και Μεσολόγγι δηλαδή, μαζί με ένα μεγάλο ποσοστό της Αιτ/νιας, ΔΕΝ το κάνουν, απλούστατα γιατί δεν υπάρχει τόσο μεγάλη κατανάλωση (εδώ τις 3/5 φορές εγώ φτιάχνω τον καφέ μου στην καφετέρια), και στην Πάτρα στις περισσότερες καφετέριες (σε όσες έχω πιει καφέ τα 4 χρόνια που σπουδάζω εκεί) ΔΕΝ το κάνουν επίσης! Δεν μπορώ να καταλάβω πως δέχεστε να πίνετε τέτοιο καφέ!!

Link to comment
Share on other sites

"Ο καφές εν γένει είναι θέμα image. Θέμα image μπορεί να είναι οτιδήποτε. Ο μπερές, το σκουλαρίκι στη μύτη, το επάγγελμα, ο τρόπος αντιμετώπισης του άλλου. Σε κάθε είδος ανθρώπου ανήκει και ένα είδος καφέ. Και ότι συνοδεύει το φραπο-κεντρικό σύστημα επίσης είναι θέμα image. ’λλο το μαύρο καλαμάκι, άλλο το πράσινο όταν πίνεις φραπέ πχ. Και όπως και να το κάνουμε δεν μπορούμε να πίνουμε όλοι γαλλικό ή όλοι καπουτσίνο ή όλοι φραπέ όπως δεν φοράμε όλοι μπερέ ή δεν έχουμε σκουλαρίκι στη μύτη. Από την άλλη το image που προβάλουμε προς τα έξω εξαρτάται από το τι είναι αυτό το "έξω", μπερέ μπορώ να φοράω όλη μέρα αλλά στην δεξίωση του πρέσβη, θα βάλω κουστούμι. Κάποιοι θα φορέσουν και τότε βέβαια το μπερέ δεν παύει όμως να ισχύει ότι το image που προβάλουμε παίζει, έστω και λίγο, ανάλογα με τις συνθήκες εν γένει. Κοινώς την μία θα πιω φραπέ "έτσι", την άλλη "αλλιώς". Για το τι είναι το "έτσι" και τι είναι το "αλλιώς" συνεχίστε την ανάγνωση."

Tι μ@λακιες...

Ποτε δεν πινω οποιουδήποτε έιδους καφε. Πιστευω ότι ειναι καλύτερο για το σωμα να εκρίνει διεγερτικες ουσιες φυσικά.

Η κοπέλα μου που ειναι τρελαμένη με τον καλό καφε λεει ότι πολύ σπανια πινει καλό φραπέ σε μαγαζί. Και με το δικιο της οποιος δοκιμασει τον φραπε της , καταλαβαινει οτι πλεον τα εχει δει ολα στη ζωη του και παιρνει τα βουνά η αυτοκτονεί .

Link to comment
Share on other sites

Αρχική απάντηση από anhelito [Σήμερα, στις 01:47]

κατάλαβα. Αυτό με το αυγό είναι πολύ κουφό. Τελικά καλά τον φτιάχνω κ εγώ. Αυτό ο καφές που είναι σε σκόνη γιατί δεν τον πουλάνε τα καταστήματα?

Τον πουλανε και αυτον απλα ειναι η συσκευασια των 750gr η των 2.5kgr και συνηθως σπιτι μας δεν παιρνουμε το σο μεγαλη ποσοτητα.Tωρα οσο για καλο φραπε πολλα παιζουν ρολο αλλα για μενα το σημαντικοτερο εκτος απο τη δοση της ζαχαρης και του καφε και τα καλα παγακια το μυστικο ειναι στο χτυπημα.Αν τον χτυπησεις λιγοτερο απο οσο πρεπει δεν λιωνει καλα η ζαχαρη αλλα κι αν τον χτυπησεις παραπανω διαλυεται εντελως θελει τη χρυση τομη.

Link to comment
Share on other sites

τελικά μετράει η πείρα! Όλα μετράνε. Πάντως ο φραπές είναι απόλαυση. Η πρώτη ρουφιξιά είναι κορυφαία.

Α δηλαδή αυτά τα μεγάλα κουτιά είναι πιό κατάλληλα για γραπεδούμπες. Μάλιστα.

Link to comment
Share on other sites

Αρχική απάντηση από georgesod

Λοιπόν ακούστε μια ιστορία ψιλοσχετική μ' αυτά που ανέφερε o DJD. Πριν αρκετό καιρό σε μια παραλία της Θεσσαλίας (Μεσάγκαλα) έκανε διακοπές 1 φίλος μου και ταυτόχρονα δούλευε σε 1 καφετέρια. Είχε και 1 μηχανάκι της κακιάς ώρας που για να πάρει μπρος έπρεπε να φάει πολλές μανιβελιές. Απέναντι από κει έμενε 1 Γερμανός ο οποίος σύχναζε και στο καφέ. Κάθε μέρα έβρισκε διασκεδαστική την προσπάθεια του φίλου μου να βάλει μπρός το μηχανάκι και γέλαγε μπροστά του σαρκαστικά. Ώσπου μια μέρα 1 ιδέα έσκασε στο μυαλό του φίλου μου σαν εκδίκηση. Την αμέσως επόμενη φορά που ζήτησε φραπέ ο γερμανός προσφέρθηκε να τον κάνει αυτός, πήγε στην κουζίνα και τον ετοίμασε. Έβαλε καφέ παγάκια ζάχαρη αλλά αντί για νερό κ@τούρησε μέσα στο ποτήρι και το γέμισε μέχρι πάνω χωρίς καθόλου νερό. Ο Γερμανός το καταευχαριστήθηκε και ήπιε μέχρι και την τελευταία γουλιά αφρού ρουφώντας το με υπέρτατη ευχαρίστηση. Εν τω μεταξύ είχαν μαζευτεί εκεί 4 - 5 φίλοι μου και είχαν πέσει κάτω από τα γέλια :devil: :D:hehe:

Ένας απο τους λόγους που ειμαι πάντα ευγενικός σε γκαρσόνια,μπαρμεν κλπ:)

Κατι παρομοιο ειχα κανει στο στρατο σε ένα μ**νοπανο δόκιμο αλλα αντι να αρμεξω το κατω κεφαλι στον καφε του ....του πρόσθεσα λιγο σαλιο(τι λιγο κοντεψα να πάθω αφυδάτωση)

Link to comment
Share on other sites

Εγω τελευταία δεν πίνω φραπέ, ειδικά έξω, εχουν χάλια ποιότητες και με πιάνει συχνοουρία!!!

Γιαυτο και χτηπάω Freddo!!! Σπιτι μόνο κάνω φραπέ και ποτέ απλό και σκέτο, ρύχνω μέσα λίγο Kalhua ή μπόλικο παγωτο (καφεδομιλκσαικ)!!!

Try it!

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία...

Important Information

Ο ιστότοπος theLab.gr χρησιμοποιεί cookies για να διασφαλίσει την καλύτερη εμπειρία σας κατά την περιήγηση. Μπορείτε να προσαρμόσετε τις ρυθμίσεις των cookies σας , διαφορετικά θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει για να συνεχίσετε.