Τι παίζετε αυτόν τον καιρό;

[Billys]

Outlast..ελπιζω να το τερματισω αυτην την φορα..

[apostolis159]

Έχει ο συγκάτοικος στην εστία ps3, οποτε βρήκα την ευκαιρία να παιξω exclusives.

Τελείωσα το Dante's Inferno (αρκετά καλό αλλα μικρό) και ξεκίνησα Red Dead Redemption.

Πολύ καλό μέχρι τώρα, αν και εχω παιξει μονο 2-3 ωρες.

[acct]

Hitman Absolution, όλο το παιχνίδι, καθόλου contracts για την ώρα. Αρκετά καλό, με δύο μικρά θέματα:

* Είναι λίγο φορτωμένο από cutscenes που θα μπορούσαν να είναι καλύτερα ενσωματωμένες στο παιχνίδι

* Ορισμένες στιγμές είναι πολύ μηχανική η διαδρομή που απαιτείται για stealth run και χρειάζεται μερικές επαναλήψεις για να γίνει "σωστά", οπότε χάνεται η αίσθηση του αυτοσχεδιασμού

Το προτείνω ανεπιφύλακτα, ειδικά μέχρι να δούμε τι λέει το Thief.

[artyom]

Last of us dlc.

Aπογοητεύτηκα από διάφορα σημεία. Εντάξει... η απογοήτευση δε σημαίνει ότι είναι κακό ή έστω μέτριο. Η ποιότητα της NG αναδύεται και μέσα απ' αυτό. Αυτό που δε μου άρεσε είναι ότι τελικά είναι ΚΛΑΣΙΚΟ DLC όσο και να έχουν προσπαθήσει να το πασάρουν αλλιώς και πιο κουλτουριάρικο και διαφορετικό... Ολόκληρα άρθρα και συνεντεύξεις για τη διαφορετικότητα αυτού του DLC...

Οι μάχες είναι λίγο πιο αραιές απ' ότι στο κανονικό παιχνίδι. Απλα το full game είναι 20 ώρες ενώ αυτό είναι 2,5. Έχει μια παραλλαγή στις μάχες που είχαν αναφέρει στις συνεντεύξεις, όπως επίσης είχαν αναφέρει ότι θα είναι λίγες και θα είναι λίγο πιο δύσκολες.

Το λίγο πιο δύσκολες ισχύει μόνο για την τελευταία και γενικά δε με χάλασαν οι μάχες γιατί ήξερα τι να περιμένω. Αυτό που με χάλασε όμως είναι ότι συμπεριφέρθηκαν όπως όλοι οι άλλοι και δεν το περίμενα αυτό από NG.... Πήραν ένα κομμάτι απ' το βασικό campaign που είχε ένα μικρό κενό και το συμπλήρωσαν (b-side με λίγα λόγια). Στη συνέχεια το έμπλεξαν λίγο με αυστηρά narrated prequel sequences. Με λίγα λόγια προσθήκη ενός χαρακτήρα και κάποιες μικρές αποκαλύψεις για το παρελθόν. Αυτό που είχαν να πουν είχε ενδιαφέρον μόνο με τον τρόπο που το είπαν. Κατά τ' άλλα το σενάριο (ειδικά μια επίμαχη στιγμή) είναι πολύ λάθος θεωρώ και εκτός χαρακτήρα... Δεν ξέρω τι είχαν στο κεφάλι τους. Μου χάλασε όλο το immersion πάντως. Και το τέλος αναμενόμενο για κάποιον που έχει προσέξει το στόρυ του βασικού παιχνιδιού.

Γενικά, εκ φύσεως γ@μ@ει, αλλά όντως είναι πολύ λίγο (είμαι ο πιο αργός παίκτης που ξέρω και για να εξερευνήσω κάθε γωνία, μου πήρε κάτω από 3 ώρες - 2 playthroughs για όλα τα trophies τα έκανα σε 4,5 ώρες - κανονικά γίνεται άνετα και σε ένα playthrough) και δεν είχε το wow factor που περίμενα από τη συγκεκριμένη εταιρία. Ωραία πραματάκια, αξίζει σίγουρα να το δει κάποιος που γουστάρει το παιχνίδι, αλλά όχι wow. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι αντάξιο concept για DLC για το καλύτερο παιχνίδι της γενιάς... Ας αφήσει τα DLC η Naughty Dog αν είναι έτσι κι ας επικεντρωθούν σ' αυτά που μας καίνε. (σε συνέντευξη έχουν πει ότι μπορούσαν να μην το κάνουν όταν τους ρώτησαν αν θέλουν, αλλά αποφάσισαν να το κάνουν τελικά)

[Cyber_Cookie]

Retro city rampage. To απολυτο game..

[tazerom]

CSR RACING

Απλά κόλλησα :crazy_pilot:

[cyberdyne]

DAYTONA USA το original με model 2 emulator, τιμονιερα-πεταλιέρα, manual gearbox και ηχεία στο φουλ! :crazy_pilot:

Τρελές κολιές, αρρώστεια το παιχνίδι! Aπό μικρός τη... εεεε το έπαιζα σε coinop....

[AstraLgr]

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=czHYaor3yJA]Castlevania: Lords of Shadow 2 Gameplay Walkthrough w/ SSoHPKC Part 1 - Blitzcrank - YouTube[/ame] καλο

[apostolis159]

^ το πιασα κι εγω.. Αρκετά καλό.

[acct]

Μόνο εμένα μου φαίνεται αντίγραφο του DMC4; Σε τι θυμίζει Castlevania;

[artyom]

Μόνο εμένα μου φαίνεται αντίγραφο του DMC4; Σε τι θυμίζει Castlevania;

Για όσους έχουν παίξει ΜΟΝΟ το Symphony of the Night και νομίζουν ότι ξέρουν τη σειρά και περί τίνος πρόκειται

O λόγος που ήθελα να κάνω ένα τέτοιο ποστ είναι ενημερωτικός.(Το ξανάπιασα στο 360 κιόλλας πρόσφατα)

Ξεκινώντας θα ήθελα να πω ότι είχα ελάχιστη σχέση με τη σειρά, παρόλο που την ξέρω από παλιά. Είχε τύχει πχ. να παίξω ελάχιστα το Castlevania στο Game Boy, λιγότερο το θρίαμβο (κατά κοινή ομολογία) που ακούει στο όνομα Symphony of the Night. Επί εποχές PSone, ενώ θα έπρεπε να το παίξω, δε με είχε τραβήξει τότε. Πρόσφατα προσπάθησα να το ξαναπαίξω κατεβασμένο απ' το PSN στο PS3, αλλά μάταια. Μάλλον φταίει ο συνδυασμός ότι δεν είμαι retro gamer.

Ηaving said that, το Lords of Shadow το λάτρεψα. Το θεωρώ ένα απ' τα καλύτερα action/adventures που 'χω παίξει ποτέ μου και ένα απ' τα καλύτερα παιχνίδια του Xbox 360. Όπως λοιπόν κάνω με ό,τι πορώνομαι, ψάχνω και διαβάζω πράματα. Πάντα ήθελα να μάθω περισσότερα για τη σειρά, έστω κι αν δεν την δοκίμασα καλά πριν απ' το LoS, και τώρα με το LoS μου φάνηκε πολύ καλό το timing. Oπότε βρήκα αυτό:

Castlevania Retrospective: The Complete Collection | GT Retrospectives Full Episodes | GameTrailers

Όποιος θέλει να λέγεται fan της σειράς, οφείλει στον εαυτό του τουλάχιστον να περάσει τα 5 επεισοδιάκια μια γρήγορη να πάρει οσμή του τι εστί Castlevania.

Αφού είδα αυτό, συνειδητοποίησα πόσο άσχημο είναι το bitching που ρίχνει ο κόσμος γι' αυτό το game. Kαι ανακριβές. Η σειρά Castlevania χρόνια τώρα (απ' τις αρχές των πολύγωνων) προσπαθεί να μεταφερθεί σε 3D με ένα αξιόλογο παιχνίδι διατηρώντας ταυτόχρονα το χαρακτήρα της. Το LoS είναι το πρώτο 3D Castlevania που θεωρείται απ' όλο τον κόσμο "το καλό". Όλοι όμως έχουν να πουν την ατάκα "καλό, αλλά δεν είναι Castlevania".

Πρώτα απ' όλα, είμαι της άποψης ότι ένα sequel πρέπει να εξελίσσεται. Αν δεν εξελίσσεται, τότε καλύτερα να μη βγει καθόλου. Ο κόσμος πολλές φορές ζητάει sequel ενώ στην ουσία θέλει μια απ' τα ίδια. Και όταν του δίνουν μια απ' τα ίδια, γκρινιάζει που ήταν ίδιο... Άγνωσται αι βουλαί των gamers. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να διατηρεί τα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν, αυτά που λάτρεψε ο κόσμος, ενώ ταυτόχρονα να παρουσιάζει νέα στοιχεία για τη σειρά και όλα μαζί να φτιάχνουν το νέο χαρακτήρα της σειράς. Αν δεν έχει νέα στοιχεία, θα είναι ΑΠΛΑ ένα sequel του σωρού και κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να αξιολογείται πολύ πιο αυστηρά, γιατί στην ουσία καταστρέφει με τη στασιμότητα ό,τι έχει χτίσει ως εκείνο το σημείο η σειρά. Τέλος, θα πρέπει να υπάρχει ένα καλό "ζύγισμα" στα νέα με τα παλιά στοιχεία για να μην ξεφύγει.

Ένα απ' τα αναληθή στοιχεία που διάβασα είναι για το όνομα της σειράς. Το παιχνίδι είναι Castlevania και θα λεγόταν Castlevania απ' την πρώτη στιγμή, αλλά παρουσιάστηκε στην ίδια έκθεση με το Castlevania: Judgement και δε θέλανε να παρουσιάσουν 2 τίτλους Castlevania. Eικάζω ότι αν το Judgement πήγαινε καλύτερα, ίσως ποτέ να μην έκαναν το LoS. Αλλά το ότι απ' την πρώτη στιγμή ήταν Castlevania φαίνεται απ' τη λεπτομέρεια του παιχνιδιού απ' το artwork που είχαν παρουσιάσει τότε και απ' τα trailer τότε. Δεν είναι τυχαίο που ο κόσμος είχε καταλάβει ότι θα είναι Castlevania, προτού καν το ανακοινώσουν. Ένα απ' τα πρώτα πράγματα στο preproduction είναι να επιλέξουν τον χαρακτήρα. Αυτά τα πράγματα χρειάζεται να τα γνωρίζεις από πριν για να ξέρεις αν θα προχωρήσεις ως Castlevania ή όχι. Xρειάζεται να ξέρεις το είδος, ώστε να καθορίσεις το gameplay, τα bosses, πίστες κλπ.

Άρα έχουμε ως τώρα ότι το παιχνίδι είναι sequel, άρα ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να είναι ίδιο με κάποιο απ' τα παλιά και επίσης το παιχνίδι είναι reboot, που επίσης το δήλωσαν απ' την πρώτη στιγμή. Τι σημαίνει αυτό; Ότι και το Mario να έβαζαν για πρωταγωνιστή, το παιχνίδι θα ήταν Castlevania γιατί αυτός θα ήταν ο ορισμός του. Αυτοί το καθορίζουν. Απ' τη στιγμή που δεν υπάρχει περίπτωση ο μέσος hater να δεχτεί τα παραπάνω επιχειρήματα (αν ήταν έτσι, θα το είχε κάνει ήδη), προχωράω...

http://en.wikipedia.org/wiki/Castlevania#Common_elements

Bασικό στοιχείο όλων των Castlevania ήταν ένας χαρακτήρας (συνήθως της οικογένειας Belmont) που πολεμάει με τα τέρατα της νύχτας, σκοτώνοντάς τα με το μαστίγιο (Vampire Killer) (εκτός απ' το Symphony of the Night!). Αν λάβουμε υπόψη μας ότι το ένα απ' τα 2 πράγματα που έκανε ο χαρακτήρας ήταν να μαστιγώνει, τότε θα λέγαμε ότι το μαστίγιο είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της σειράς. Το άλλο κουμπί ήταν το jump, άρα το άλλο βασικό χαρακτηριστικό της σειράς είναι το platforming. Σε όλα τα Castlevania υπήρχαν επίπεδα που έπεφταν, πλατφόρμες στον αέρα, σκάλες και άλλα συναφή. Τρίτο στοιχείο είναι το ελαφρό rpg στοιχείο που όριζε και το sub-weapon (μπορεί να θεωρηθεί και ξεχωριστό κοινό στοιχείο αυτό) και το magic του παίκτη, μαζί με τη συλλογή collectibles και αντικειμένων που κάνανε level up στον παίκτη (στα μισά Castlevania τουλάχιστον). Άλλο στοιχείο είναι τα δυνατά Boss Fights του παιχνιδιού. Κάθε Castlevania είχε πολύ προσεγμένα Bosses που θέλανε διαφορετικές τακτικές για να ηττηθούν και όλα είχαν χαρακτήρα. Στα παλιότερα παιχνίδια οι εμπνεύσεις γι' αυτά τα bosses προέρχονταν από ταινίες της εποχής με τέρατα, όπως το τέρας του Frankenstein, Moύμια, Mέδουσα κ.α. Στα μετέπειτα Castlevania (προφανώς δεν μπορούσαν να βάλουν τα ίδια και) είχαν μετεξελλίξεις αυτών. Όπως πχ. κάποιο τέρας που ήταν συνδυασμός 2 παλιότερων ή κάπως έτσι ήταν η αρχικές ιδέες. Οι normal εχθροί ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ ήταν λυκάνθρωποι και βαμπίρ συν άλλα όντα που διαφέρανε από game σε game. Νυχτερίδες, σκελετοί κ.α. ήταν ιδιαίτερα κοινά επίσης. Τέλος, ο Final Boss ήταν ο Δράκουλας. Ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό κομμάτι των Castlevania που στην κορύφωσή τους ο πρωταγωνιστής θα μαχόταν με τον Πρίγκηπα του Σκότους, είτε μέσα, είτε έξω απ' το κάστρο του. Τέλος, η μουσική του κάθε Castlevania είναι πάρα πολύ προσεγμένη και επενδύουν σ' αυτό.

Έχοντας τσεκάρει τα παραπάνω ως στοιχεία ΚΑΙ του LoS, ας συνειδητοποιήσουμε ότι το Symphony of the Night διέφερε και ως προς τον πρωταγωνιστή (παρόλο που είχε άμεση σχέση βέβαια), και ως προς το ότι δεν είχε το μαστίγιο ως βασικό όπλο και ως προς το ότι ήταν το μόνο που ήταν εξ ολοκλήρου σε ένα κάστρο.

Τσεκάροντας το LoS, βλέπουμε έναν Belmont να δράττει ένα μαστίγιο, να σκοτώνει λυκάνθρωπους, βαμπίρ και άλλα τέτοια πλάσματα, να περνάει το 1/3 του παιχνιδιού μέσα σε κάστρο (αχρείαστο κατά τη γνώμη μου, αλλά είμαι σίγουρος ότι το έκαναν για να ικανοποιήσουν τους fans που νομίζουν ότι η σειρά είναι "γεννημένη" μέσα στα κάστρα μόνο και μόνο επειδή έχουν παίξει το SotN ή επειδή λέγεται Castlevania), να έχει άπειρο platforming και ελαφρά στοιχεία rpg με τα magics. Mετά απ' αυτά, δεν έχω ιδέα γιατί κάποιος μπορεί να μην το θεωρεί Castlevania. Είναι ακριβώς αυτό που έπρεπε να είναι για τη σειρά. Κατά τη γνώμη μου, οι Castlevaniacs θα έπρεπε να είναι περήφανοι για αυτό το διαμάντι που έβγαλε η σειρά. Κανείς δεν το περίμενε. Κανείς δεν είχε ελπίδες για καλό 3D Castlevania.

Kαι αν τα παραπάνω δεν έφταναν, πάμε σε λεπτομέρειες:

http://castlevania.wikia.com/wiki/Castlevania:_Lords_of_Shadow#Trivia

To εργαστήρι του Frankenstein, το μέρος του παιχνιδιού που είναι μες στο κάστρο, ο Brauner και ο Olrox, ο Rinaldo Gandolfi και οι υπόνοιες που αφήνουν τα έγγραφα που κουβαλάνε πάνω τους οι νεκροί στρατιώτες του Order of the Light που συναντάτε, ακόμα και ο τερματισμός του παιχνιδιού, δείχνουν το μεράκι με το οποίο έχουν αποδώσει οι Ισπανοί τη λατρεία τους για τη σειρά Castlevania. Kατάφεραν όχι μόνο να φτιάξουν ένα 3D Castlevania που περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που έκαναν διάσημη τη σειρά, αλλά να τα εξελίξουν και επιτέλους να τα κάνουν fun to play σε 3D.

Κι αν όλα τα παραπάνω στοιχεία δε σας πείθουν ότι πρόκειται για πιο πιστό παιχνίδι στη θεματολογία της σειράς απ' ό,τι ήταν άλλα Castlevania, τότε απλά ας πούμε ότι ήταν reboot να τελειώνει κι αυτό.

Παρακαλώ, πολιτισμένη συζήτηση αν τελικά διαβάσετε τις πΙπ€ς μου και θέλετε να σχολιάσετε.

REVIEW Για τον 1ο castlevania

Και μιας και έκανα τέτοιο ποστ, ας προχωρήσω στην αντίληψή μου για το παιχνίδι ως προς την ποιότητα.

Έχοντας εκθειάσει τα παραπάνω, προφανώς το παιχνίδι όχι μόνο με κέρδισε, αλλά με έκανε fan της σειράς και με πόρωσε με την προσοχή του στη λεπτομέρεια. Απ' το παραμικρό gothic σχέδιο κάποιου κτιρίου μέχρι το casting και το σύστημα μάχης, το παιχνίδι είναι προϊόν τρελής παραγωγής.

ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ 10ΑΡΙ. Αν δεν είναι αυτό, τότε δεν είναι κανένα στο 360. Τα γραφικά φαίνεται σα να τρέχουν σε ανάλυση 200052x375240. Tέτοια textures έχω δει ΜΟΝΟ στο God of War III, ούτε καν στο Uncharted 2. Το post processing θέλοντας να καλύψει τα framedrops έχει κάνει εξαιρετικά τη δουλειά του με το υπέροχο motion blur και τα φίλτρα. Kατά συνέπεια τα framedrops δεν φαίνονται σχεδόν καθόλου στη συνόλικη διάρκεια του παιχνιδιού και τις στιγμές που φαίνονται, μοιάζουν αρτιστικά χάρη στο "έξυπνο" κάλυμμά τους. Πανδαισία χρωμάτων, soft lighting τελευταίας τεχνολογίας και κάθε πίστα με διαφορετικό περιβάλλον. Αρτιστικά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Ο σχεδιασμός των πάντωv είναι λεπτομερέστατος και φτιαγμένος από ταλέντα ώστε να "γεμίζει" το μάτι. Αρκούν μόνο οι 5 πρώτες πίστες για να καταλάβει κανείς ότι μιλάμε για το πιο όμορφο παιχνίδι στο 360. Η κάμερα βοηθάει τη δράση να γίνει πιο έντονη και τα εφέ της μάχης με το splattέριασμα είναι για να ικανοποιούν τον παίκτη. (Δεν είναι Uncharted προφανώς αλλά είναι εκπληκτικό, ειδικά πάνω στα ειδικά combos με το μαστίγιο) Ούτε clipping, ούτε tearing, ούτε άλλα bugs. Το παιχνίδι είναι εκπληκτικά γυαλισμένο και τρέχει πάνω σε μια ανεπανάληπτη μηχανή της Mercury Steam, η οποία πραγματικά αξίζει τα εύσημα γιατί πετάχτηκε σχεδόν απ' το πουθενά για να προσφέρει τέτοιο θέαμα. Ήχο εξαιρετικό έχουμε δει σε πολλά παιχνίδια, αλλά κι εδώ είναι τέλειος. Το μαστίγιο έχει το βάρος που πρέπει και πάνω στις μεταλικές επιφάνειες και στις ξύλινες και στο χιόνι. Το μπήξιμο του σταυρού στην καρδιά των βρυκολάκων έχει ένα ιδιαίτερα ικανοποιητικό "σπλατς" και ο όγκος των αγαλμάτων γύρω σας που γκρεμίζονται στο χαμό της μάχης κάνει τον απαραίτητο θόρυβο μέσω του sub. Κι εκεί έρχεται το διαγαλαξιακά γ@μηστερό casting να ισοπεδώσει τα πάντα με την καλύτερη ηθοποιία (άντε ο Belmont συναγωνίζεται τον Μarshton) απ' τον κ. Robert Carlyle με την προφορά του και o Patrick Stewart ίσως ο ιδανικότερος αφηγητής. Δυστυχώς η κ. McElhone δεν ακούγεται πολύ, αλλά η ποιότητα και αυτής αλλά και των υπολοίπων χαρακτήρων είναι AAA. H μουσική είναι απερίγραπτη και βρίσκεται στην πρώτη θέση ξεπερνώντας το Gears of War σε επικότητα soundtrack. Themes που σου καρφώνονται από 120μελή ορχήστρα (who the **** does that??? Lord of the Rings των βιντεοπαιχνιδιών;; ) και mini cameos από παλιά themes.

Και πάμε στο βασικό κομμάτι που είναι το gameplay. Έχοντας αναφέρει τα παραπάνω, το παιχνίδι εστιάζει στα ίδια στοιχεία: combat, platforming και leveling up εξερευνώντας και βρίσκοντας διαμάντια και μαζεύοντας orbs. Επιπρόσθετα έχει puzzles...

Ένα άλλο θέμα που θίχτηκε για το παιχνίδι είναι το ότι "έκλεψε" άλλα παιχνίδια.Δεν υπάρχει παρθενογένεση. Όλα είναι εξελίξεις άλλων. Η μάχη, είναι 3D action combat. Δεν είναι κοντά ούτε μόνο στο God of War, ούτε στο Dante's Inferno, ούτε στο Ninja Gaiden, ούτε στο Bayonetta, ούτε στο Devil May Cry. Είναι κοντά σε ΟΛΑ αυτά. Γιατί; Γιατί ΟΛΑ αυτά είναι απόγονοι και μετεξελίξεις του Castlevania: Lament of Innocence, Rygar και Devil May Cry. Μετά επαναπροσδιορίστηκε απ' το God of War και στη συνέχεια κι από άλλα (πιθανότατα πρόσφατα απ' το Bayonetta). Eπίσης όλα αυτά μαζί έχουν δημιουργήσει αυτό το είδος. Προφανώς είναι πιο κοντά σε κάποια απ' ό,τι σε κάποια άλλα, αλλά έχει να κάνει με το σύστημα combo και τα counter attacks κυρίως. Προσωπικά είδα ένα εκπληκτικό σύστημα μαγείας light και dark και αντίστοιχα combos γι' αυτά που δουλεύει αψεγάδιαστα και είναι αυτό μάλλον που ήθελε να κάνει και το Dante's και δεν του βγήκε. Είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο ειδικά στην αρχή, αλλά όταν το συνηθίσεις γίνεσαι war machine. Πολλές κινήσεις και όσο πιο πολύπλοκο το combo, τόσο πιο δυνατό. Ακριβώς η ισορροπία που χρειάζεται. (Το σπάσιμο των dark crystals και η σκηνή που το ακολουθεί σηκώνει τρίχα κάγκελο σε συνδυασμό με τη μουσική και τον ατμοσφαιρικό φωτισμό).Το δεύτερο σκέλος, το platforming έχει συνδυάσει στοιχεία απ' τα άλλα μεγαθήρια του είδους: Prince of Persia, Tomb Raider και Uncharted βάζοντας στην εξίσωση το μαστίγιο το οποίο δημιουργεί (σε συνδυασμό με τα γραφικά) εντυπωσιακά platforming sequences. Τα bosses που έχουν "κλαπεί" ως ιδέα απ' το Shadow of Colossus φαίνονται κλεμμένα διότι δεν έχει βγει άλλο παιχνίδι που να τολμήσει κάτι τέτοιο εκτός απ' αυτά τα 2. Τα reviews που διάβασα για αποπροσανατολισμό του παίκτη (η εξερεύνηση είναι απολαυστική χάρη στους 2 δρόμους που σου δίνει συνήθως να ακολουθήσεις και τα γραφικά που χαζεύεις όλη την ώρα) ή buggy χειρισμό (που δείχνει το βιντεάκι απ' το review του GameTrailers που πέφτει ο παίκτης στο κενό) είναι απλά αστεία. Ούτε συμβαίνει εύκολα αυτό, ούτε έχει πολλά σημεία που μπορεί να συμβεί και έχει και εκπληκτικό save/checkpoint system που και να συμβεί αυτό, δεν το καταλαβαίνεις καν(το οποίο βοηθάει και στη συλλογή collectibles ). Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι μεγάλη, αλλά όχι τεράστια (δεν είναι και ACII - μιλάω για τη συλλογή όλων των collectibles αλλά και μόνο το campaign συγκριτικά). Κατά τη γνώμη μου ήταν λίγο εκτεταμένο το σημείο με το κάστρο στη μέση και λίγο underdeveloped στο τέλος τέλος που χρειαζόταν 2-3 πίστες ακόμα,

αντί για 2 απανωτά boss fights

Γενικά, εκτός απ' αυτά, η δομή ήταν άψογη, όπως υποδηλώνει το σενάριο με τον κάθε Lord of Shadow να παίρνει "καλή" μερίδα, πολλά (χαρακτηριστικά, memorable πάνω απ' όλα και εντυπωσιακά) sub bosses και τον κάθε κόσμο να έχει δικά του στοιχεία. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι το παιχνίδι έχει περίπου 60 πίστες, κάποιες που βγαίνουν είτε σε 2 λεπτά, είτε σε μισή ώρα αν δεν έχουν ξαναπαιχτεί και κάποιες που μπορεί να διαρκέσουν και πάνω από ώρα και όλες σχεδόν τελείως διαφορετικές μεταξύ τους.

Τελειώνοντας, θα έλεγα ότι έπαιξα ένα απ' τα καλύτερα παιχνίδια του 360, που χρησιμοποιεί συνδυασμό από στοιχεία της σειράς στην οποία ανήκει και στοιχεία από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών (God of War, Shadow of Colossus, Uncharted) για να φτιάξει ένα τρισμέγιστο παιχνίδι που τα συνδυάζει όλα εκπληκτικά μεταξύ τους και τα εξελίσσει. Και πάνω σε όλα αυτά πετάει και 800 χιλιάδες πανέξυπνα puzzles (το Music Box είναι απίστευτο και πρωτότυπο σα σύλληψη και σίγουρα θα δούμε προσπάθειες να το αντιγράφουν στο μέλλον).. Σίγουρα τα καλύτερα puzzles και ποικιλία αυτών που έχετε δει σε παιχνίδι του είδους (καλύτερο σ' αυτόν τον τομέα από GoW III) (ενώ κλασικά στα reviews λένε για εύκολα puzzles κλπ... ΤΣΟΥ ΡΕ ΛΑΚΗ).

9,5/10

υγ. Kojima-san, ladies and gentlemen. Όταν το άκουσα, έμεινα λίγο παγωτό.

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=rrlHGCpstzc]GameBlurb: Castlevania Lords of Shadow Easter Egg - YouTube[/ame]

υγ2. Αγαπημένο boss fight: Βrauner. Η όλη πίστα και ατμόσφαιρα ήταν κινηματογραφικότατη και καθηλωτική.

Έγινε επεξεργασία Μάρτιος 1, 2014 από artyom

[AstraLgr]

δεν έχω παίξει ποτε Castevania είναι το πρώτο μου επειδή μου θύμιζε DMC το κατέβασα

[9000+rpm]

Aν και καθυστερημενα, witcher 2...

....epic!

[Billys]

Πολυ μικρο το outlast ηταν τελικα...παω για thief

[jpavly]

Μόλις τελείωσα το Far Cry 3, πολύ καλό παιχνιδάκι, τώρα αναζητώ άλλο FPS με open map

[sstav]

τελείωσα Call of Duty Ghosts και Brothers a tale of two sons....

Kαι τα δύο πάρα πολύ καλά ...Στο COD ghost πολύ ωραία ιστορία και στο τελος ειδικά φαίνεται ότι θα έχει και συνέχεια, ενώ για το brothers να πω πως οι devs υλοποίησαβ μια καταπληκτική ιδέα πέρα από τα συνηθισμένα...να περιμένουμε άραγε και Sisters....?

[kakao83]

Starcraft 2 heart of the swarm ( το καλύτερο παιχνίδι στρατηγικής όλων των εποχών)

Battlefield 4 second assault. ( το china rising εχει καλύτερα maps)

Assassin creed black flag ( ψιλόμετριο)

Tomb raider (αρκετά καλο θα ελεγα)

[psygreg]

Starcraft 2 heart of the swarm ( το καλύτερο παιχνίδι στρατηγικής όλων των εποχών))

το τερμάτισα χθες! top indeed! άντε τώρα να περιμένουμε το Legacy of the Void

[kakao83]

Λογικά ιουλιο. Ξεκινά τωρα και multiplayer να πάθεις πλάκα!

[ppkstat]

Τhe stick of truth φυσικά, τι άλλο?